NAWHCHIZUAR FAPA: ṬHEN KHATNA

=============

[Ziaktu: He thawnthu hi WhatsApp group lama an rawn forward a ni a, a ziaktu a inziah lan loh avangin tu ziah nge ka hre lo. Chhiartute zingah a ziaktu hming hria chuan comment lamah rawn dah ula a lawmawm hle ang]

=============

Bung 1-na
=============
Tlangval kum 27 mi ka ni a, ka nu nen hian khawpui daifemah mi in luahin kan khawsa a.  Kum 7 mi ka nih laiin ka pain min boralsan tawh a. Ka nu chuan a theih ang angin min enkawl a, ka zirna a ngai pawimawh hle. Hostel-ah kum tluanin ka awm ṭhin a, kan in lamah hian ka haw ngai meuh lo; ka nu hian a khât tawkin min rawn tlawh fo thung. In lamah ṭhian kawm tur mumal ka neih chuan loh avangin hostel hi ka in ang maiin ka ngai rum rum ṭhin. Hrehawm tih chang chu awm ve bawk mah se, ka khawsak tamna hmun a nih miau avangin leh, ka nu hian chhuah zen zen a phal loh avangin duh thlan tur dang ka nei chuang lo bawk a. Ka khawvel zim te neih ve chhun chu, chu in zimteah chuan ka hmang ral ta ṭhin a ni.
 
College pawh hi Shillong lamah kalin hostel-ah bawk ka awm leh char char a. Ṭhian ka kawm tam lo va, ka zirnaah chuan theih ang tawk tawkin ka insawrbing ve ṭhin a. Ka nu min duh dan leh min fuihna te chu ka thinlungah a châm reng a. Ka neih chhun, ka khawvel leh ka chhungkua ve chu ka nu hi a ni mai a, a thu hi hnial ka tum ngai lo. Ka zah a, duh thlan tur dang nei lo leh hre chuang lo na na na chu, ka nu thu ang zel chuan awm ka tum tawp mai ṭhin a ni.
 
Shillong hmuna ka college kal tawp ni ber tur chu huphurh angreng tak, phur ru tak chung siin ka kal a. Compound ka thlen hma deuh chuan restaurant pakhatah ka chawl zawk a. Ka ṭhut fel hnu lawkah Mizo hmeichhe pahnih hi an rawn lut ve a. “Ṭhianpa, kan rawn zawm ve thei che ang em?” an rawn ti a. Kei chuan, “Imm, thei e, lo ṭhu rawh u. Order ka lo siam hman chiah asin, ka order-sak dawn che u nge...” ka tih mek laiin pakhat zawk chuan, “I ei ang kha kan lo ei ve ang. Min lo chah kep mai,” tiin, lai deuh tak, inthiam loh hmel deuh hian a rawn ti a. A hmel aṭang chuan a zak tak tak tih a hriat, a hmai a sen ṭawn ṭawn miau a.
 
Kan order  a rawn thlen hma chuan kan lo titi pah mai mai a. Kan hming leh kan awmna hmun te kan inzawt a.
 
“Zonunsangi, Biakeng tiin min ko mai ṭhin a. Aizawl Tlangnuamah kan awm a. Hei ka ṭhiannu hi Lalrinpuii, Puipuii a nia, Champhai lama awm a ni ve thung a,” tiin Biakengi chuan a han sawi siam siam a. “Chuan, nang engtin nge kan koh dawn che?” a ti zawm zat a.
 
“Engtia min koh nge in duh ang aw!” tiin Biakengi chu ka en a. Puipuii chu ka va mit sir zeuh pah a. An nui hak hak a.
 
“Sawi mai mai teh! I sawi duh loh chuan kan phuah chawp thiam tho a nia,” an ti a, an nui leh hak hak a.
 
“Tak tak a na, ka hming chu Zonunmawia a ni a, in duh dan danin min ko mai r’u. Kei chuan hming puma koh hi ka duh ber a,” ka ti a.
 
An rawn hawi rual ṭhawt a. Kei zawk chu ka lo lai lek lek a!
 
Puipuii chuan, “Engati nge hming pum kher chu?” a ti a.
 
“A, eng ni lo ve. Ka sawi duah chuan inti eng emaw nih ka hlawh leh mai mai dawn sia.”
 
“I va’n sual tak! Sawi mai mai teh,” an ti rual ṭhawt a.
 
“In inthurual phian bawk sia!” ka ti a, kan nui ho leh hak hak a.
 
Thil hriat chhuah thut nei ang hian, "E! Tak a, ka hrilh ang che u; mahse, eng teh vak a ni chuang lo. In duh dan danin min ngai mai dawn nia. Naktip maiah khian ka haw daih tawh dawn tho va, min hre zui tawh kher chuang lo ang,” ka ti a.
 
“I haw dawn maw?” an rawn tirual leh ṭhawt a.
 
“Immm, haw dawn e. Kei chu tih tur ka nei tawh lo alawm. Vawiin hi ka kal tawpna ber tur ni a ni tawh. Hming pum khera koh ka duh chhan chu, ka pian hlim khan ka lai ah hming turin ka pu (ka pa pa)-in min sak-sak a. Zo nun ze mawi tak kha chhawm nung zel turin leh kan Mizo nun mawi tak tak te kan hriat thar fo theih nan Zonunmawia ni rawh se min ti a. Mi min koh dan tur leh mi min hriat ka nih ve theihna tura pawimawh tak pakhat a nih ve avangin hming pum ngeia koh hi ka duh a ni,” ka ti a. An lu an bu nghut nghut a, eng mah an sawi zui lem lo va.
 
Ka thil chah chu a rawn thleng a, kan ei nghal mawlh mawlh a. Kei hi thil ei chak thiam lo chi ka nih avangin ka bula ṭhute pahnih chuan min ei zawh khalh a. Thil ei kar lakah chuan kan titi pah zel a.
 
“Tum ṭum chu kan vawi khat inhmuhna a ni bawk a, in felin kawm in nuam bawk a, ka lo treat ang che u. A lehpek a awm ngai a nih chuan min treat ve thung ang,” ka ti a. Ṭan an tum deuh na a, ka ti tak tak a ni tih an hre thiam ni ngei tur a ni, an ṭang ngam ta bik lo va.
 
=============
 
Thlasik boruak a rawn nam ṭan a, boruak nawm hun lai tak a nih avangin zing ni chhuak pawh a mawi ngang mai!
 
Aizawl pan tur sumo chhungah chuan ka ṭhu ran a. Tarmit (Sunglass) ka vuah a, tlar hnung ber kilah chuan rilru hlim sawi hleih theih loh nen chuan ka nu, min hmangaih em em-tu leh ka hmangaih em em awmna lam pan chuan ka kal dawn a ni a. Kum khat deuh thaw inhmu lova awm tawh kan nih avangin ka phur hle a ni. Ka chuanpui turte pawh chu an rawn lut nak nak a. Vai panga leh Mizo pali kan chuang a. Vai hla hlui deuh deuh min ngaihthlakpui a, lunglen a hnem fahran lo khawp mai. “Kawng tluana ngaithlak tur chuan a huphurhawm khawp mai,” tiin, rilruin ka phun neuh neuh a. Mahse, mahni khaw lam pan ka ni bawk a, ka rilru erawh a phur veng veng tho.
 
Mutthluk nen fawmin kan tum ram Aizawl chu kan thleng a, ka nu chuan Zarkawtah min lo hmuak a. Taxi kan la a, kan veng lam kan pan nghal a. Kan inhmuh lohna a rei tawh bawk a, ka nun nen chuan kan inkuah vawng vawng a. Min chhuan thu a sawi mawlh mawlh a.
 
Chutia dam taka kan inhmuh leh avang chuan a biangah lawmna mittui a luang ngiai ngiai a. Kei pawhin insum harsa ka ti khawp mai. “Ka pa khan min boralsan hma lo sela chuan pianpui unau ti-a sawi tur ka nei ve ang a, ‘Ka Pa’ ti-a koh tur ka nei ve ngei awm si a...” tiin ka suangtuahna khawvel chu her danglamsak ka ni a. Ka mittui rawn luang chhuak tur tih tawp tuma ka mit ka khap sak sak chuan awmzia a nei chuang lo. Mittui parawl ṭeuh chung chuan ka nu nen chuan kan inkuah veng veng a. Ka neih chhun a ni a, a tan pawh a neih chhun ka ni. Kan khawvel chu zim hle mah se, tu dang kan ngai bik lo.
 
Ka nu chuan, “Chhun lamah hna ka thawk hah deuh sia, ka mutsan mai ang che aw,” a ti a.
 
“Aw le, tui deuh khan muhil rawh aw. Kei pawh lehkhabu ka la chhiar lawk ang a. Nakin deuhah ka mu ve ang,” ka ti a. A room lamah chuan min luhsan ta a.
 
Zan dar 10:30 a ni a, ‘Aizawlah Aizawler’ tih lehkhabu Lalhruaitluanga Chawngte ziah chu ngaihnawm ti takin ka chhiar melh melh a. Chutih lai tak chuan ka khum piah deuha ka phone charge mek chu a rawn ri ral ral a. “Tu nge maw ni le? Tun ang zan rei tawh hnuah lehnghal...” ti nauh nauh pah chuan phone chu ka pick up a.
 
“Hello?”
 
“Hello. Zonunmawia i ni em?”
 
A aw chu hmeichhe aw a ni tlat. Tu nge maw ni dawn le? Tun ang hunah hian phone call ka dawng khat hle a. Hostel lamah hun ka hman tam zawk vang hian ngaihzawng tia han sawi tur tak ngial pawh tun thleng hian ka la nei lo.
 
“Aw, ni e. Tu nge aw? Ka va’n hre mai lo che ve.”
 
“Imm, min hre lo maithei; mahse, kei chuan ka la hria che.”
 
“Eng thil nge ni ta? Tu nge i nih ka hre thei ang em?”
 
“Min hriat duh te chuan hre thei teh reng e a! In thleng tluang maw?”
 
“Imm, thleng tluang e.”
 
“A va’n lawmawm ve. Puipuii ka nia. Hmannia restaurant-a mi kha.”
 
“Eeee, a ni maw. I va’n fel ve. Engtin nge ka number i neih theih a?”
 
“Mamawh te chuan neih dan a awm zel mai alawm. Hehe...”
 
“In felin kawm in nuam ngawt mai. Nangni kha lamah in la awm rih dawn em ni?”
 
“Awm rih lo ang. Ti ila, Monday-ah hian kei chu lo chhoh ka tum a. Ka chhungte’n Aizawl lamah dawr an siam thar ve a. ‘Kan indaih lo em mai, lo chho mai rawh’ an ti a. Chu bakah kei pawhin ka duh zawk a.”
 
“A nih chu, a va’n ṭha ve. Rawn dawr ve ṭhin tur che a nih chu. I rawn haw hunah chuan vawi khat tal te chu kan la inhmu leh ang chu, ti raw?”
 
“Vawi khat chauh maw i duh a?”
 
“Haha. Ni lo ve, vawi tam tak hmuh che pawh a châkawm alawm,” ka ti a.
 
“Hmmmm, ka awih tawh chiah lo e! Vawi khat i tih zawh chiah kha aw,” a ti a, a nui hak hak a.
 
“Chutiang chu ka sawi tum pawh a ni hlei nem. Vawi tam tak hmu châk che mah ila, i duh ve si loh te chuan a nuam dawn lo asin. Chuvangin, khati khan ka rawn sawi ta mai a nih kha.”
 
“Awi! Ṭawngkam i intithiam vel lutuk aw! A nih chuan ka ngaidam mai ang che. Hehe. Ka rawn haw hunah i lo len loh vaih chuan aw! Ka vui viau ang,” nuih har har pah chuan a ti a. Mahse, a ṭawngkam aṭang chuan a fiamthu chiah lo hian ka hre ta tlat pek a.
 
Kei pawh chu ka zam ru angreng ve viua mai. Eng emaw boruak chuan mi rawn tuam deuh chiai chiai hian ka hria a. Sawi fiah thiam loh leh sawi fiah ngaihna awm lo hian, ka chhungrila ka thisen zungzam te chuan engtin emaw tak hian min fan delh delh a. Ka hmulthi a ding sung sung a, ka hlauh vang erawh a ni hauh lo. Ka thinglung khawhar tak chuan a la tawn ngaih loh a tawn vang a nih ngei ang; mahse, chutiang lam thil eng mah ka ngaihtuah thiam si lo. Ka taksa chu zàng vah hian ka hria a, ka lungphu chu  a phu dup dup  a, chhungrilah chuan ka hlim ru veng veng a; mahse, eng thu vak mah kan la sawi der si lo! A ṭawngkam chuan ka thla a timuang a, ka nun a tihahdam a ni tih chu ka ngaihtuah thim lo na a, engtin tin emaw chuan ka hre thei tlat thung.
 
Ka suangtuahna khawvelah ka lo lut hman pek nge, keia ṭawngkam thiam lo lutuk chuan sawi tur ka van zawk pawh ka hre thiam lo, ka ngawi deuh vang vang a. Puipuii bawk chuan inthiam loh hmel tak chuan, “Hehe, ka tihpalh aw, hmelhriat fe tawh che ang maiin ka lo ṭawng luam a. I duh loh zawng ka sawi palh a nih chuan ka tihpalh lutuk aw, u Zonunmawi. Hming pum khera inkoh kha i duh bawk sia,” a rawn ti leh a, a nui hak hak a.
 
Chu a ṭawngkam rawn hman chuan min tihrilhhai lehzual a. Ka sawi tur zawng zawng pawh chu a bo leh duak mai. Mahse, ngawih reng zawng thil tih chi a ni lo tiin sawi tur chu ka ngaihtuah a.
 
“Puipui, chutiangin ti mah ta che. Ka rawn leng dawn alawm. Min ning zawk hial maithei asin. Ka rawn kal ngun leh lutuk palh ang tih ka hlau sia, in-control dan tur ka ngaihtuah lawk alawm,” ka ti a. Kan nui dun ker ker a.
 
“Ka rawn haw chak tawh e! He lai hi chu ka ning tawh; chu bakah, ka thla a muang thei lo. Ka la awm ṭhang lo bawk sia.”
 
“Kei chu ngaiah ka neih a, hrehawm han tih vak ngaihna pawh ka hre hlei nem. Kum li dawn chu ka awm a, ka thei viau mai,” ka ti a.
 
“Hmmmmphh! Nang te chu hiptu i nei ṭha a ni ang chu! Haw pawh i haw ngai mang lo an ti a nia aw. Vawiinah pawh i ṭhian kawm ṭhin pakhat nen kan inhmu a, kan rel vak che!” a ti a, a nui leh hak hak a. Mi hlim thei tak zawng a ni ngei ang.
 
“E khai aw! Engati nge min lo rel vak ni! Chutiang hiptu an awm pawh ka hre lo ve! Ka zirlai kha min hiptu chu a ni mai,” ka ti a.
 
“Dawt sawi suh aw, ka hre vek a nia. I chanchin ka zawt ṭeuh alawm,” a ti a. A nui kar kar a. Ka ṭawng ve leh hma chuan, “Tak tak a, ka rawn haw hunah hun i neih chuan rawn leng ngei ngei rawh aw. Inbual a, mut mai ka duh e,” a rawn tih zawm zat a.
 
“Teh reng mai! Kan dam ang a, ka rawng leng ngei dawn nia,” ka ti a, kan inmangṭha ta a.
 
Sumo-ah khan ka lo muhil tam deuh nge ni, han muthilh ka tum ngial pawhin ka muhil thei ṭhak lo. Mu chung chuan thil eng eng emaw hi ka ngaituah neuh neuh a. Puipuii aw tham ṭiak, zàng vah leh ngaihnobei zet chu bengah chuan a ri nawn tlut tlut mai. Vawi khat chuah kan la inhmu na a, amahah chuan mipa te duhthusam chu a kim ni hian ka hre ber mai.
 
Hmai bial lam deuh, mitmeng lian lam, a sam hmawrin a nâk nêm vel zuk hawlh pha, hmui chhah deuh tap mai, heh sen no chêk, khabe zum lang lutuk si lo... a hmaifang invuah dan chu sawisel bo. A âwm bawr pawh pahmei chhung tlai zet tur, chhing kawh lah mai, thau lutuk lo, 5.6 ft vel zet tur hi a ni reuh a. Fiamthu duh ve tak leh nuih peih ve tak a ni a. Kan inhmuh vawi khatna aṭang khan a mizia tur àwm tlangpui chu ka hre nual hman chuan ka hria.
 
Puipuii rawn chhoh hun tur mawlh chu ka nghakhlel tawh a. Kan inhmuh huna ka ṭawng dan tur vel te, engtin nge ka inthuam ang tih te ka ngaihtuah neuh neuh a. Ka rilru chu a zàng vah hian ka hre. Chhungrilah min mawlhtu awm ang mai hian ka hria a. Ka ngaihtuah nasat poh leh ka zàm a. Mahni chuahva mu e ti lo chuan ka lai vel titih hial!
 
Ka suangtuahna chu ka lo kawmtui deuh a ni ang, mut chhuak chuan mi rawn tuam chiai chiai a. Ka muthilh dawn lai vel tak chuan ka nu phone ri chuan min tiharh leh zawk a. Sana ka en chuan dar 12 a lo ri der tawh a. Phone chu a pick up a, eng nge a sawi phei chu ka hre lo na a, rei lo te hnuah chuan a off a, a muhil zui leh nghal ni ngei tur a ni. Ka tân theih tawp a chhuah a, chhun lamah mi inah te hna thawkin a theih ang angin a inhlawh a. Ka tan eng mah tih hreh a nei ngai lo. Ka dinhmun ka en a, zahthlak tih chang tam ṭhin mah se, kan duh thlan a nih bik miau loh avangin he dinhmun hi lungawi taka ka nunpui a ngai tlat si a ni.
 
Ka muhil thei lo chu ka inlet ka inlet mai a. Phone-ah hla play ila muthilh tum teh ang tiin ka phone chu ka ban a. Hla play tur ka zawn kual lai chuan number lawng aṭang hian message a rawn thleng nawlh a. Ka open nghal var a, a pp pawh a lang lo.
 
P: Hi, mu tawh em ni, ka muhil thei lo va.
 
K: Muhil lo ve.
 
P: I va’n meng rei ve, engati nge a?
 
K: Ka mut a chhuak vak lo va, ka harh laklawh alawm maw le. Tu nge aw? Ka va’n hre mai lo che ve.
 
P: Hmmmpphhh! Ka tih sual a nih dawn chu. Muttui.
 
Thil ka hre chhuak zawk, Puipuii bawk kha a nih ka ring leh si. Call log ka en nghal, a lo ni chiah. A number ka lo save theihnghilh chu niin! WhatsApp-ah chuan ka lut leh nghal a.
 
K: Puipui, i thimrim em ni? Ka fiam che nih kha.
 
A rawn seen nghal. Min replay lo. Ka nghak vang vang. Eng mah a rawn thleng zui lo.
K: Puipui, ka tih palh aw. Fiam i nuam ṭhin em a, ka lo fiam na deuh che a, min hre thiam dawn nia. A nih muttui mai aw.
 
P: I sual lutuk!
 
K: Nia, ka tih palh.
 
P: Biak tur i nei ṭha deuh a ni maw. I va’n meng rei!
 
K: Haha, teuh lo lutuk! Tu mah biak tur pawh ka hre ve lo.
 
P: Hmm, ka awih lo. Mipaho hi chu heti hian in tia, pali/panga vel chu biak in nei ziah tho.
 
K: Imm, nia, a dik maithei. Kei chu a rual pawl lo chi hi ka ni ve a. Tun thleng hian ngaihzawng takngial pawh ka la nei lo. Mahse, i mipa sawi ho zingah chuan lungawi takin ka lo tel ve mai ang e.
 
P: Hmmm, over thei sia! Tak tak a, ka uang mai mai nih kha, i fel tih ka hriat vangin alawm zah pawh dawn lova ka rawn biak che.
 
K: Ka va’n lawm ve. I ṭawngkam ṭha mai mai pawh ni mah se, ka hlim veng veng mai.
 
P: Chimawm viau ṭhin suh. Ka seh nawk mai ang che... hehe
 
K : Eng nge... Star ruk deuh te’n mi han biak ve duh hi chuan a nuam em alawm.
 
P: Tak a, bialnu chu i la nei lo tak tak em ni?
 
K: Min duh vetu awm hek lo.
 
P: Hmmm, an awm ang. I hnar zel zawk a ni lo maw?
 
K: Chu zawng, i ngaih dan ni mai teh se.
 
P: I thinrim em ni?
 
K: Rim lo ve. Sawi tur ka hre lo va.
 
P: Umm. A nih, engtin nge ka koh ang che, hming puma inkoh tawp hi chu ka lai deuh tlat a, ka ko ngam lo che a.
 
K: Ka chhungte hi chuan Nuna te min tia, Zonun te min tia, i duh dan dan khan a ni mai.
P: U Zonun ka ti mai ang che aw...
 
K: Imm le, I fel hle mai.
 
P: Hawh, kan mu tawh mai dawn em ni? Ka mit a thip deuh tawh a. Pawi em?
 
K : Pawi lo ve. ‘Nih mu mai ang aw. Tui deuh khan muhil la aw.
 
P: Aw le. Nang pawh tui deuhin i muhil dawn nia. Ka duh pa...
 
Ka seen-a ka replay tawh lem lo. Ka lukham bulah chuan ka phone chu ka dah a. Mut chhuak chuan mi rawn zem chiai chiai a. Tawnmang rama leng turin ka chhingmit kawngkhawr chu ka khar ta riai riai a.
 
Thawhṭanni chuan Shillong lama ka awm laia ka hna dil chungchangah interview tura kohna ka dawn avangin Insurance Company office-ah chuan ka kal a. Ka rin aiin ka confi phian a. “Chanchin lo ngaichang la. Call thei list-ah hian pathum kan dah che u a. A vannei ber a ni mai,” tiin tlang takin min hrilh a. Ka beisei lem lo na a, a nuam veng veng tho mai.
 
Ka nu bulah pawh chuan ka hun hman dan vel chu ka hrilh a. ”Bawiha, Pathian thu thu a nia. Kan tâna hun ruat a rawn thlen chuan pumpelh theih a ni ngai lo. A chhe lam emaw a ṭha lam emaw pawh ni se, lungawi thiam hi kan zir zel dawn nia,” tiin min fuih nghalh mawlh mawlh a.
 
Ka nu bulah chuan, “Nu, zanin chu scooty ka hmang duh e. Vawiinah ka ṭhiante an rawn haw a. Inkawm khawm ang u an tia,” ka ti a.
 
“Fimkhur la. Chak lutukin tlan lo la. Fimkhur a ngai a nia. Mahni kan fimkhur viau pawh hian a fimkhur lote zâr kan lo zo leh thei bawk sia. Zan thilah phei chuan fimkhur zual a ngai a nia,” a ti a.
 
Puipuii thlenna Chanmari West lam pan chuan ka inkhalh chhuak ve rawih a. Kan inbe pah zel a. Vawi thum vel ka bo zak zak hnu chuan kan inhmu thei hram. A ṭhian, unau pahnih, in luah-ah chuan a lo thleng. A nutei chhungte’n chhiat an tawh leh thut avangin Kolasib lamah an kal leh thut si a, a ṭhiante inah lo awm rih mai turin an ti hi a lo ni a. Kan inhmu chu kan hlim duh hle mai. Mahse, ka zam ve hle chuan ka hria. Ani pawh a lai deuh nge maw ni, a ṭawng bahlah nuai ve tho a. Kan inen a, kan nui dun leh tawp zel a.
 
Kawmthlang lam balcony chu thla hian a rawn chhun eng phut mai a. Chutah chuan kan ṭhu a, kan titi mai mai a. Fiamthu te thawhin kan nui dun hak hak reng a. A ṭhiannu Sangpuii chuan, “Puipui, ka mutsan dawn che a nia. Naktuk zing thawh hma ka ngai sia. Khum chhak lamah Rintei (Sangpuii nau) mutna bulah i mu mai dawn nia,” a ti zung zung a. Min rawn melh zeuh pah chuan, “Tu nge i ṭhianpa chu a hming ni a? Ṭhian i va’n nei chhe lo ve,” a tih zawm zat a.
 
Puipuii chuan, “Zonunmawia a nih hi, u Zonun tiin ka ko mai ṭhin,” a ti a.
 
Sangpuii chuan, “Zonun, ti khan nuam ti deuh khan lo inkawm rawh u. A khua har tawh ang, leng ve reng rawh. I duh chuan a riah theih tho a nia,” tiin a nui ar ar a. “Naktuk zingah tih tur ka nei si a, ka musan mai ang che u,” a tih zawm leh zat a.
 
“Aw le, tui deuh khan i muhil dawn nia,” ka ti a. Room lamah chuan min luhsan ta a.
Puipuii chuan, “Boruak a vawt tawh e! Ber thla a nih tawh hi chuan kei chu vawt tawrh hi ka thei lo ṭhin lutuk a, ka peih lo ngawt mai, thlasik a rei thei bawk sia,” a ti nuah nuah a. Mi rawn ngheng talh chuan a ṭhu a. “U Zonun, i rawn kal nal nal a, ka va’n lawm tak! Vawiin lam eng nge i interview-na te?” a ti a.
 
“Ka hre lo le, ṭawngkam ṭha chuan min thlah phawt mai chu a nia. Pathian thu thu a ni ang chu.”
 
A lu a bu nghat a, “I tlin chuan lawm ang aw?” tiin a nui ar ar a.
 
“Lutuk e a! Kan lawm dawn nia.”
 
“I hawna tur a peihawm tawh lo sia, riak ve daih la?” a ti a.
 
“Ka nu amah chauhin a awm sia, ka ngaihtuah alawm,” ka ti a.
 
“Phone la. Kan inhmuh ve chhunah ka ngai ve che sia,” a ti leh a.
 
“Mutna pawh kan indaih ngawt lo ang,” ka’n ti leh hram a.
 
Mi rawn kuah chawt a, “U Zonun, zak thei lo min ti em?” a ti phawng a.
 
“Eng vang ngawt chuan maw?”
 
A kun deuh ngaih a, “I mizia ka en hian nang chuan eng tikah mah min hrilh ka ring si lo va, min huat phah a nih pawhin pawi tihna ka nei lo. Ihh maw, u Zonun, kan inhmuh hmasak ber aṭang khan ka star lutuk che a. I ṭhian kawm ṭhin tur àwma ka rin ho i chanchin ka zawt tawp a. I number pawh ka neih phah a. Eng tik lai pawh hian ka ngaihtuahnaah i awm reng ṭhin a. Ka hmangaih che,” a ti ta hnàp a. Ka mur sung sungin ka hre thei!
 
Ka lawm lutuk chu sawi mai tur pawh ka hre lo. Mittui parawl kiang chunga ka âwma bei thlawp chunga min kuahtu chu nghet takin ka kuah ve a. “Puipui, kei pawhin ka ngaina chein ka duh lutuk che. Mahse, ka dinhmun hi min hriatpui ni la chuan min hlat i duh hial zawk ang. Ka...”
 
Ka thu sawi lai chu rawn pawt chatin, “I pa’n a boralsan tawh che a. I nu nen chauh in awm a. I nu tan chuan a fapa rangkachak i ni a. I tan pawh i nu chu rangkachak tlang aiin a hlu zawk bawk,” a ti a.
 
“Puipui...” ka tih lai mek chuan a kutin ka hmui chu a rawn hup a. “Min hmangaih ve thu chauh ka hre duh, i chanchin tam tak chu ka hre tawh alawm,” a ti a. A mitmeng bial kalh mai chuan ka khap miah lovin ka mitah tak chuan min en kalh a.
 
“Puipui, kei paw’n ka hmangaih che. Ka duh lutuk che alawm,” ka ti ve ta ṭhuai a. Ka inrin hma chuan ka hmuiah chuan min rawn fawp thut a. Ka chhâng lêt lem lo. Ka tan chuan a vawi khatna a ni miau sia!
 
Puipuii chuan, ”Ka lawm e aw. Kei paw’n ka duh lutuk che a, chàn che ka duh lo a ni,” tiin ka hmuiah chuan a hmui no chhah tap, lum ther ther chuan mi rawn fawp leh chiah mai chu ka inring hman bik lo. Duhthawh zet chuan ka fawp let ve ta miah miah a. A lei chuan ka kâ te chu a rawn liak dawk dawk a. A va han nuam chiang tak em! Kan inthlah phal lo hi a ni ber mai.
 
“Bawih, i nu chu phone la. Zanin chu riak ve mai rawh. Naktukah chuan ka Nutei te in lamah ka insawn tawh dawn sia. Dawr lamah buai a ngai ṭhin dawn sia,” a ti niap niap a.
A vawi khatna atan ka nu chu dawt ka hrilh a ngai dawn ta. Ka thil sawi tur ngaihtuah neuh neuh pah chuan ka nu chu ka call ta a.

=============
Bung 2-na
=============
“Aw,  Bawiha, i rawn haw tawh em ni? Mut ka lo tum chiah a.”
 
Inthiam lo ru tak chungin, “Nu, hei ka ṭhianpa te hian riak mai rawh kan inhmu khawm khât leh dawn sia, i hawna tur a hla si an tia, pawi i ti em?” ka ti a.
 
“Nia, a pawi loh chu, naktukah rawn haw har lo la, zanah te khan meng rei lutuk lo ula aw,” a ti dam dap a. Ka thin phu dup dup chu a thawl huai hian ka hria.
 
“Aw le. Nu, ka lawm e aw. Ka rawn haw har lo ang,” tiin kan inmangṭha a.
 
Puipuii chuan, “I nu chu a va’n fel em em, a ring zo tawk hle che a ni maw?” a ti a.
 
“Nia, dawt ka hrilh ngai lo va, nuam chu ka ti chiah lo,” ka ti a.
 
Puipuii chuan nghet deuhin mi rawn kuah a, “Duat, ka tih palh aw. Keimah vangin i nu hnenah dawt i sawi phah a,” tiin, inthiam loh hmel tak chuan a ti a. A hmuiah fawh zeuh pah chuan, “Ho lutuk! I bula awm ka thlahlel ve tho alawm,” ka ti a. Duhthawh tak chuan kan infawp chhunzawm nghal mawlh mawlh a.
 
Infawh a va han zei tak! Min ei ni ber hian ka hria.
 
Ka kut chu lain a hnute lian tak mai, kawh mar pang chu min khawihtir a. Chutia min khawihtir takah chuan ka ṭham titih deuh nghal tawn tawn a. Puipuii chu a thaw halh halh a.
 
Kan ṭhutna, YMA ṭhutthleng ang chi-ah chuan inhma tawnin kan ṭhu a. A hnute chu ka ṭham nawk nawk reng a. Kan hmui leh hmui chu kan thlah phal lo ve ve a ni ber mai, kan lei leh lei chu kan insualtir nawk nawk a. Ka nghawngah chuan nghet deuhin min kuah a, a va han duhthawh thiam tak em! A vawi khat tihna mai chu a ni tawh lo tih a chiang reng mai. Kei erawh sex la hmang ngai lo tih takah han chet vel dan tur chu ka thiam teh chiam lo.
 
A kap chu ka kap zawnah chuan a rawn tawlh phei vak a, “Duat, ka hmangaih che,” tiin ka beng bulah chuan a rawn ṭawng sar sar a. Ka kap lam pawhin awm ngaihna a hre tawh lo, a mar awt awt mai. Theih ang ang chuan han thup chu ka tum ve tak na a, kei aiin a lo hre thiam zawk si a, zah si se vel ka tum buai duh tawh bik lo va.
 
Puipuii chuan ka kap chu rawn zen dek dek a, ka lo kimki chawih chawih a. Ka zang a han khawih fuh chat lai tak phei chuan a mur hian ka mur chem chem ni berin ka hria.
 
“Duat, i va’n nei lian ve! A sei hmel bawk si. Duat, i zang hi ka mamawh lutuk,” a ti khur dar dar a. Ka kekawr chhanah chuan ka zang fuk khawng ṭul chu a chûl a, a hmet niap niap a.
 
“A takah ka khawih châk, i kekawr hi phelh ang aw,” a ti a. Ka lo bu nghat a.
 
In chhung lam chu ka’n en phei a, thawm eng mah a awm lo va, Sangpuii te unau pawh an muhil nghet tawh a ni ang ka ti rilru a.
 
Puipuii chuan ka zang chu a han phawrh kawh luah a, “Duat, i nei lian lutuk, a sei ṭha si, a khawng bawk si. Keima ta chauh ni rawh se aw,” a ti a.
 
“I ta a nih kha,” ka ti a nghut a. A bak han sawi belh tur ngang ka hre lo.
 
Ka zang chu a hum lip zawt zawt a, a va han nuam chiang tak em! Ka pum chuan ka za chuai chuai mai a. Ka zang aṭang chuan tuihnang a rawn chhuak a, chu chu hmet kawiin, nal zek zawk chuan ka zang chu a hrawt zawt zawt mai a. Keiin a hnute hmur chu ka lo hmehsak niap niap a. A khât mawi tawkin ka ṭham leh tawn tawn ṭhin.
 
Ka kapah chuan kun hniamin ka zang chu a lei hmawr chuan a liak ta ne ne a. A nuam lutuk chu a samah chuan ka ṭham tawn tawn a. Chutah, a han hmuam puk mai chu a lum ther ther a, nuam tak a ni nuam tak! Ka lik awr lam chu a lei chuan a liak pah leh zeuh ṭhin a, chu chuan min tihur lehzual a. A ka chhungah chuan ka dep lut zawt zawt a, a lû-ah chuan nemin thuk deuh deuh chuan ka nem hmuam tlum pawk pawk a. Hetiang hian a lo nuam thei a ni maw ka ti rum rum mai.
 
Puipuii chuan a kawr chu a phelh a, a hnute var haih mai, lian kawh nalh chu a tuai phe nawlh nawlh a. A hmur chu a kut chuan a han hmet niap niap a. Ka lamah lo tawlh pheiin ka hma zawnah tak chuan a rawn dawh vang a. “Duat, i ta a nih hi, fawp rawh,” a ti a.
 
Ka lei hmawr chuan a hnute hnur chu ka liak ne ne a. Ka samah chuan min ṭham ve ta nawk nawk a. Ka hmuam puk puk a, ka hne dawk dawk a. A hnute hmurah chuan zawi te te chuan ka seh niap niap a. “Duat, a nuam lutuk. Fawp hrep rawh, i ta a nih hi. I duh tawk khan fawp rawh. I fawp nuam lutuk. I zei lutuk,” a ti mawlh mawlh a.
 
Chu a ṭawngkam chuan min tizauthau lehzual a. Ka zang chu a mar hian a mar kawh ṭul mai a, a khawng lutuk chu a na deuh hialin ka hria! Chu ka zang fuk khawng tak mai chu a kut no tak mai leh lum hiam mai chuan a zuk hum a, a hrawt leh zawt zawt ṭhin a.
Ṭhutthleng chu ka’n kar khum ve ve a. Inhmatawn at chuan kan ṭhu a. Kan inpawm chial hi a ni ber mai.
 
“Duat, ka mamawh tawh lutuk che,” tih pah chuan ka nghawngah min rawn kuah a. Kan infawp leh nawk nawk a. A lamah chuan min pawt awn riai riai a. Infawp reng pah chuan ṭhutlengah chuan a mu a, a chungah chuan ka bawk ta rùn a. A kap zawn chu ka zang khawng lutuk chuan a do ṭulh mai a.
 
Puipuii chu a meng phal tawh lo. A hnute chu ka ṭham nawk nawk a. Ka hmuam leh puk puk ṭhin a. Thla eng chuan min chhun tawh lo na a, Puipuii âwm bawr no nalhzia leh a hnute mawizia chu hmuh hmaih theih a ni chuang lo.
 
A thaw halh halh a. A kekawr hak chu phelh turin min ti a, ka pawt phelh nawk nawk a. A mal mum mal nalh tak kara a chhu chung lam pawng vùm thár mai chuan min tizauthau zual hle. A hmul eng mah a awm lo va, a mam han mai lehnghal.
 
Mit la lo lêka a kap ka en ngawih ngawih lai chuan ka zakah rawn zen lutin a chungah chuan min pawt hniam a. Kan infawp leh mawlh mawlh a. A kut chuan ka zang chu a hum a, a chhu kotlang vel chu a hruttir nawk nawk a. A thaw kawk kawk a, a lei chu a rawn chhuah a, ka lo hmuam a. Kan lei leh lei chu kan inliak dun nawk nawk a.
 
A kap chu a dawrh thei ang ber chuan a kâk a. Ka zanga hum rùn chung chuan a chhu chhunga lut tur chuan a han thun zal zal a. Mahse, a tight lutuk chu a lut maithei lo va.
“Duat, i zang a lian lutuk a, zawi te tein dep lut rawh, a nuam lutuk phawi suh aw,” A rawn ti tham ṭiak a. A chhu chhung lum hat hat chuan ka zang chu a lo fawp lum ham ham a, a si hlarh hlar a; a ṭe ring ngam si lo va.
 
“Duat, dep tlum vek rawh, ka chhu a za lutuk!”
 
Ka han thun tlum dawn a, keimah chuan ka zang chu na ka ti leh deuh bawk si. A chhu chu a khat hnawk mai a, ka phawi zawk a.
 
“Duat, phawi suh, phawi ka phal lo,” tiin ka zang chu a hum leh a, a chhu kuaah chuan a chuktuah leh ràn mai a. Chutah zawi muang chuan ka dep lut leh ta zal zal a.
 
A khur dar dar a. Kei pawh chu ka pum chuan ka sa pup pup a. Ka zang chu ka thun tlum ta pawk a. “Awii! Duat, a nuam lutuk! I zang hian ka chhu a tinuam lutuk! Min dep hrep rawh, ka chhu a hur tawh lutuk!” tih pah chuan, a tight tawh sa nak a laiin a chhu chu a han ip tight leh a. A seh hian a seh bet ni ber hian ka hria.
 
Ka thiam ang ang chuan ka dep pulh pulh a. Tlem tlem chuan dep luh pawh a nuam telh telh a. Puipuii chu a thaw halh halh a, ka nghawngah chuan mi rawn kuahin min keih mial mial a. Kei lah chuan a chhu chhungah ka zang chu ka dep lut pulh pulh a. Ka thawk chu a rawn rang telh telh a, ka sa up up a.
 
“Duat, phawi suh aw. I baw kha ka chhu-ah luhtir vek rawh,” a ti a. Nghet tawk chuan ka kuah nawk a. Ka han dep tlir zawt zawt a, rei lo te hnuah chuan ka zang chu a rawn lian tual tual a, Puipuii chu a ṭe deuh ṭhawt a. A ka chu a hup nghal vat a. Hnuai lam aṭang chuan mi rawn dep chho euh euh va. Kei pawh chuan a theih anga rang chuan ka dep bawk a. Ka baw chu a chhu chungah chuan a pik lut ta tuar a, a aia nuam a awm tawh chuangin ka ring lo. Ka khur hlawk hlawk a. Ka mur chuai chuai a, ka zawi hnawk a.
 
Puipuii chuan mi rawn fawp mawlh mawlh pah chuan, “Duat, i chau em?” a ti a.
 
Ka chhang lawk thei lo va. Ka thaw kawk kawk a, “Ka zawi vek,” ka ti a.
 
Ka beng bulah chuan, “Duat, ka hmangaih che. I la virgin tak tak a ni maw? A hma khan ka lo ringhlel deuh che a. Ka tih palh aw,” a rawn ti sa sa a. Eng mah ka sawi lem lo va. Ka zang pawh la phawi lem lo chuan a chungah chuan ngawi rengin ka bawk hle hle a.
Ka hnungah chuan min chul heuh heuh pahin, “Duat, insil ila, khumah mu lut tawh mai ang,” a ti a. Kan tho va, kan thawmhnaw chu kan ha ṭha mawlh mawlh a. Bathroom-ah chuan kan lut a. Kan insil zawh hnu chuan khum lamah chuan kan inzui lut ta a.
 
Rintei pawh chu a hnar sak sak a, thawm dim tak chuan khumah chuan kan mu a, inhmatawna inkuah chung chuan, kan in fawp deuh mawlh mawlh reng a. A hnute mum nalh tak chuan ka âwm chu a rawn do ul a, kan lei chuan kan inhawl a, kan nui dun chen chen a; a va han duhawm tak em! A mit chu a khap sak sak a. A mitmu bial nalh tak chuan min en leh veng veng ṭhin a. “Duat,  nangmahah hian ka duhthusam chu a awm vek asin. Zan tin ka bulah mu ve ziah thei la ka va’n ti tak! Ka ngai ngawt ang che, tunah pawh hian ka ngai lawk tawh che,” tiin nghet tak chuan min kuah chial a.
 
“Kei paw’n ka ngai dawn lutuk che alawm. Kan dam ang a, hun ṭha a rawn inher chhuak zel mai ang. Min kalsan lo la, kei pawhin ka kalsan lo ang che,” ka ti a.
 
Ka chalah chuan a rawn fawp zeuh va, ka ban vei lam chu ka khamtir a, ding lam chuan a hnute mum kawh lah chu ka hum ran a. A hmurah chuan ka hmet leh zeuh ṭhin a. Ani pawh chuan ka kap lam chu a zen thla a, ka zang la zawi deuh hnak chu a hmet niap niap a. A han hmeh zel takah chuan a rawn mar leh tial tial a, a hnute pawh chu ka ṭham na ve tial tial bawk a.
 
Ka zang pawh chu a khawih reng takah chuan a rawn mar leh at tawh a. A hum a, a hmet nawk nawk a. A han hum lip leh zeuh zeuh ṭhin a. A hnute ka khawihna kut chu lain a kap min zentir a, a chhu kotlang vel chu ka zut raih raih a. “Ka mawnah khan nuai rawh,” a rawn ti se se a, a mawn chu ka nuaisak nghal nawk nawk a. A rawn thaw halh halh a, mi rawn fawp nghal mawlh mawlh a. Ka kut zunglai chuan a chhu kuaah chuan  ka kawm tlum zawk a, a si hlarh hlarh a. Rang deuh chuan ka kut zungṭang chu ka hawlh tlum zawt zawt a. Nuam a ti lutuk chu a thaw leh kawk kawk tawh a. Chutih lai tak chuan Rintei chu a rawn ṭawngvai nawk nawk a, kan han chawl det a. Thawm chu kan ngaichang deuh rih a.
 
Rintei awmna lam chu ka zuk en a. Boxer leh kawr pan te, dar bah ang chi hi a ha a, a mangchhe deuh nge ni, a tal leh nawk ṭhin a. Light kan off lem loh avangin Rintei hmel pawh chu a lang chiang ngang mai. Ka vawi khat hmuhna chauh a ni na a, a hmel chu duhawm riau hian ka hria a. A hnute lian lutuk lo, pawng deuh nalh leh a mal var hiai rawn lang chuan mit a la ngang mai!
 
Chutia ka zuk thlek duk duk lai chuan Puipui chuan, “A harh em ni?” a rawn ti sa sa a.
 
“Aih, harh lo ve, a mang a chhe deuh mai mai a nih hmel.”
 
Puipuii chuan, “Duat, i chungah ka lo bawk aw?” rawn tih leh sa sa pah chuan ka chungah chuan a rawn bawk nghal a. Ka nghawngah chuan a rawn liak ne ne a, a kap leh ka kap chu kan insiktir rial a; thawmhnaw chhanah chuan kan han indep leh zeuh zeuh ṭhin a. Duhthawh tak chuan mi rawn fawp leh mawlh mawlh a.
 
“Duat, ti leh ang aw? Ka la kham lo, i zang ka la mamawh. I zang khawng tâwk hi maw, ka chhu hian a la mamawh lutuk,” tiin ka beng bulah chuan mi rawn hrilh ser ser a.
 
Ka kuah chawih a, ka lehthal nawk a. A kap chu ka kartir a, a kap zawnah chuan ka kap chu ka nghat a. A hnute chu a kawrhnuai aṭang chuan ka zen lut a, ka ṭham tawn tawn a. Ka dep pah euh euh reng a. Ka zang pawh chu a rawn khawng ṭha leh tawh kher mai!
 
Chutia thawm dim thei ang bera kan inkhalh lai chuan Sangpuii room lamah chuan thil ri deuh sat sat ka hria a, ka’n ngaihchan deuh hnu chuan a reh leh hmak a. Puipuii erawh chuan eng mah a hre lo a ni ang, a meng diar diar a, min kuah chawih a, châkna chuan nasa takin a tuam ni hian ka hre ber. Kei lah chuan min enthlatu awm tlata hriatna ka nei a, ka tha a tho vak tawh lo. Mahse, a nih tur ang a ni tawh tho tiin thawm dim thei ang ber chuan a thawmhnaw chu ka phelhsak ta mawlh mawlh a.
 
Puipuii pawh chuan ka thawmhnaw chu a lo phelh ve mek a, kan infawp pah deuh reng bawk a. Châkna a sosang nasa tawh bawk a, thawm pawh duh angin a dim tak tak theih loh. Rizai chuan kan inkhuh a, ka Bawihtei chungah chuan ka bawk thlawp a.
 
“Nei nuam pa, min tinuam leh rawh aw? Ka chhu a hur lutuk, i zang hur kha a mamawh lutuk. Dim miah lovin min dep hrep rawh aw.”
 
A hnute chu ka hmuam nawk nawk a. Ka lei tikhawngin a hmurah chuan ka liak nawk nawk a. A chang leh ka seh leh ner ner ṭhin a, ani nuam ti lutuk chu a tawm chawih chawih a. Ka kut chuan a kâ ka hup a, a meng diar diar a. Hetianga pian nalh leh hmel ṭha, duh ang anga ka han sawisa thei mai chu mumang te pawh a ang rum rum zawk. Nawmna chanve chauh, mahni lo inhrawt mial mial ngawt, ai thlawt chuan a dan a dang zaih mai alawm ka tirilru neuh neuh a.
 
Puipui chuan ka zang chu a lo vuan leh run tawh, a hum lip zeuh zeuh a. A chhu kotlang te chu a hruttir nawk nawk a. Ka zang lah a khawng ṭha tawh nasa mai si a.
Chutah, ka zang chu a chhu chhungah chuan a thun lut leh ta zal zal a. Nichina kan tih ai kha chuan tlemin a lut duh deuh tawh a, a lum lut leh veng veng mai.
 
Ka zang khawng tak chu Puipuii chhu kuaah chuan a full pawpin ka nawr lut a, a rawn ip zeuh zeuh a. A lum ham ham bawk si a, a va han nuam chiai chiai tak em!
 
Ka la dep phal mai lo. Ka han nawr kual vel a. A nuam ti lutuk chuan mi rawn kuah nghet sauh sauh a, hnuai lam aṭang chuan min rawn dep chho euh euh a. A bawp pahnih chu ka mal chungah chuan ka kuai chho va, a chhu rawn pawng zawng tak chuan a mu a. Ka han dep lut pulh pulh mai chu a meng phal lo, min kuah chawih chawih a. Rizai chuan a kâ a hnawh a, a chhu chu a rawn dawrh zual sauh sauh va.  A rawn ip tight leh thut thut ṭhin a, ka zang chu a chep hneh kher mai. A nal deuh tawh bawk a, dep pawh a nuam tawh ngang mai.
 
Ka zang mar khawng tak chu Puipuii chhu kuaah chuan ka dep lut thawih thawih a, min lo ṭham nawk nawk a. A  nuam ti lutuk ṭe ngam si lo, au chhuah chak bawk si han insum vel chuan min tihur zual sauh sauh a. Nuam bawk si, thawm dim ngai bawk si, inthunun a har ngar ngar hle a ni.
 
A hnute fawn hlah hlah khawp chuan ka han dep na ta deuh a. Eng emaw chen ka dep tlum pulh pulh hnu chuan, “Duat, Zanglianpa, ka zo dawn, rang deuhin dep rawh. Min dim suh. A nuam lutuk. Ka chhu a hur lutuk. Min dep hrep rawh,” a ti sa sa a. Chu chuan min tiphur lehzual a.
 
Rintei mutna lam chu ka’n en dek dek a, a lo inlukhuh daih a. Min en ru a nih ka ring a. Thawm dim a har ve bawk nen, kan ti ta sa sa ka ti a, thawm dim tho; mahse, dim lutuk tawh lo chuan ka’n dep ta zawt zawt mai chu a ang hlawi hlawi a. A lei a rawn chhuah a. A lei chu ka lo fawp mawlh mawlh a. Ka mawngtam chu a rawn ṭham nawk nawk a, a ip tight leh vak a, “Duat, ka zo,” a rawn ti a.
 
Kei pawh chuan ka theih ang ang chuan ka han dep leh pulh pulh a. Ka sa up up a, ka kawng bawr chu a rawn zang deuh huai hian ka hria. Ka mur sung sung a, ka zang chu a rawn mar lian tulh tulh a. Puipuii chhu chhungah chuan ka baw chu a chik lut leh ta puat puat a. Kan thaw dun halh halh a. A samah chuan chulin a sirah chuan ka mu thla a. Kan infawp leh veng veng a. Inkuah chial chuan kan mu ta hle hle a.
 
Minute 10 hnu velah chuan, “Ka va insil hmasa ang a, ka zawh hunah i insil ve mai dawn nia. A ruala kan tih chuan thawm a na duh em mai,” a ti a. A insil zawh chuan ka va insil ve a.
 
Ka ban vei lam kham chung chuan lehlam hawiin a mu a. Keiin kuah pahin a hnung lam aṭang chuan a hnute hum chung chuan ka mu ve thung a. A chau ve deuh nge ni, rei vak lo hnuah chuan a rawn thaw ri sek sek a. A sama chul heuh heuh pah chuan ka lam hawi tur chuan ka’n kuai her a. A chalah fawpin ka kuah a, ani pawh chuan mi rawn kuah ve ta a. Ka muthilh dawn lai tak chuan Sangpuii chuan aw a thian kharh kharh a, zung turin bathroom lam a pan a; a zun zawh chuan a mu lehnghal mai a. Ka ngaihtuah neuh neuh a. Kan thawn kha a lo hre ve awm sia, room a inhnaih ropui si ka ti a. Ka vawi khat lennaah hetiang hian ka che ta hrep sia tiin ka inthiam lo ru angreng hle.
 
Eng tik lai khan nge ka muhilh ka hre lo, ka harh leh meuh chuan Puipuii chuan ka bulah tui in tur a lo chhawp a, a lo nui sen sen a. A va han duhawm chiang tak!
 
“Duat, i mu tui em? I sil ve ṭhum em?” a ti a.
 
“Ka na vekin ka hria. Khaw’ nge i ṭhiante?”
 
“Thil an thawn dawn a, an chhuak tawh. Rintei pawh a hna lamah a tlang nghal dawn a ni ang.”
 
“Nizan kan thawm vel kha an hre hial lo maw?” ka ti a.
 
Puipuii chuan, “A ho lutuk! Ka ṭhian ṭhate an nia, an thuruk pawh ka zêpsak ve fo ṭhin tho alawm,” a ti a. A nui chen chen a.
 
Ka bianga mi rawn fawh zeuh pah chuan, “Sangpuii lo nghak law law mai ang aw. A rawn leh har lo ang,” a ti a.
 
“Duat, lo mu leh lawk la,” ka ti a. Mi rawn kuah a, kan infawp leh nawk nawk a. Chutih lai tak chuan kawngka a rawn ri rak a, Sangpuii chu a rawn lut a. Rang deuhin Puipuii chu choka lamah chuan a phei nghal a. “I va’n rang ve!” a va ti lawng lawng a.
 
Sangpuii chuan, “Nia, an lo chhuak tur chiah kan han nang hman a,” a ti a. “In mu tui em? Khaw’ nge Zonuna, a la mu em ni?” a tih chhunzawm nghal zung zung a.
 
Kei pawh chu ka tho nalh a, choka lamah chuan ka phei a. Sangpuii chuan thingpui a lo thli mawlh mawlh a. Engtin emaw tak min fiam ka rin tehreng nen, thil dang daih sawiin titi a vawrh a. A fing thiam hle mai ka ti rilru neuh neuh a. Sangpuii hi Puipuii aiin a khal zawk daih a; mahse, hmel lamah erawh Puipuii chu ka dah sang zawk.
 
Ka phone chu a rawn ri ral ral a. Ka’n en chuan ka nu a lo ni a.
 
“Bawiha, i tho tawh em?”
 
“Aw, hei ka tho a, thingpui ka in ang a. Ka rawn haw hman a ni deuh mai,” ka ti a.
 
“Ka hnaah kal a ngai sia, ka hna thawhna te’n min rawn hruai dawn a. Chahbi ka lo dah ang a, i haw hunah chaw chu lo ei mai rawh aw. Hei ka siam fel vek a. Haw har lutuk lo la aw.”
 
“Aw le. Ka haw har lo ang,” tiin phone chu ka dah a.
 
Puipuii chuan mi rawn en ha a. “A hna thawhna lamah a kal dawn a. Chutiang vel chu mi rawn hrilh a,” ka ti a.
 
“Yeshhhh! A va’n tih chi tak!” tiin min rawn kuah chûk chûk a.

============
Bung 3-na:
=============
Sangpuii chuan, “Zonun, chutia i nu a chhuah tawh tho te chuan hetah chaw ei ve nghal law law mai rawh. Hei, ka bawl kep sa vek hrim hrim che a nia,” a rawn ti a,  Puipuii pawh chuan, “Ni e. U Zonun, ei nghal mai rawh, ei khamah ka ni te in lamah mi han dah pah nghal ang a; mahse, dar 10 velah Kolasib aṭangin an rawn chhuak hman dawn chauh,” a ti a.
 
“In lamah zuk haw lawk chu ka ngai asin le. Vawiinah bank kal ka ngai a. Kan hna dilna velah khan account statement a ngai an rawn ti leh a, buaipui pah nghal ka duh dawn sia, ka passbook leh ka file ṭhenkhat zuk lak zawk te ka duh a,” ka tih mek lai chuan, Sangpuii bawk chuan, “A nih chuan rawng ka la bawl zo lo deuh tho va, Puipuii nen hian zuk kal zawk ula, hetah chaw ei turin ka lo nghak ang che u,” a ti a. Puipuii pawh chuan, “Ni e, in in pawh ka hmu ve châk alawm,” a lo ti var a. “Democracy ram tih takah a tam zawk duh dan chuan kalpui mai ang,” ka ti a, an nui dun hak hak a. Puipuii nen chuan kan in lam panin kan chhuak ta a.
 
Ka document pawimawh tur ang chi leh ka passbook te ka lak khawm zawh chuan ka nu thil siam chu ka en kual leh dan dan a. Chutih mek lai chuan Puipuii chu bathroom aṭangin a rawn chhuak a, “Duat, i nu hi a fel ngawt ang. Engkim a nih tur ang thlapin a dah vek bawk sia. A la ngaihsak em em bawk che sia,” a ti a. “Kan pahniha kan awm chuan kan chhungkua kan kim kha a ni mai zel, member dang awm hek lo,” ka ti a.
 
“Thingpui in lawk ang aw,” tih pahin tui ka chhuang nghal a. Tui so hun nghah pah chuan Puipui chu kan room vel chu ka en kualpui a.
 
“Wow! I room chu a va’n nuam ve! I khumah hian ka mu chhin chak”.
 
“Aww, mu la, i khum ve tho tur a la ni maithei asin,” ka ti a.
 
A nui ver ver a, khumah chuan a lawn a. A han mu vel chhin vel a. “Mahni chauha mut reng nan chuan a uiawm e!” tiin mi rawn siai zeuh a.
 
“Ti khan lo awm lawk aw. Ka tui chhuan ka va ngaihven lawk,” ka ti a. Thingpui ka siam zo va, kawngka ka kalh nghal a. Room lamah chuan ka lut phei leh a, Puipuii chuan ka khum lu lama ka lehkhabu bawm chu a lo en kual a. Min lo hmu chiah chu, “Awii! Duat, keima’n siam àwm tak ka nia!” inthiam lo tak chuan a rawn ti a.
 
“I vawi khat rawn kalna a ni bawk sia, keimah ngeiin siamsak che ka duh alawm”.
 
Khum tlangah chuan kan ṭhu a, thingpui in pah chuan zana kan hun hman dan te kan sawi a. Puipuii chuan, “Ka kap a la na ṭhum mai, Zanglianpa!” a ti a. “Kei pawh engtin emaw ni a awm, ka sawi thiam lo,” ka ti a.
 
“Khawi maw ka lo en chhin”.
 
“Min muah phawt la”.
 
Ka sawi zo hman lo ṭep, ka hmuiah chuan a rawn fawp nghal chat a. Kei pawh chuan ka lo chhang let ve nghal a. Kan inthlah leh lawk thei tawh lo. Ven thawn tur an awm lo bawk a, khumah chuan ka kuai mu a, duhthawh tak chuan kan infawp mawlh mawlh a. Kan duh kan inhriat tawnsak a. Kan mamawh pawh kan hai lo.
 
Infawp reng pah chuan kan thuamhnaw chu kan phelh mawlh mawlh a, ruak vek chuan kan awm ta. Ka room hi a eng ṭha bawk a, Puipuii pawh chiang takin ka hmu thei a.
 
Zan lama a taksa nalh ka tih kha ka lo la hmu kim lo hle a nih dawn hi ka ti rilru neuh neuh a. A hnute kawh lah mai, ṭang mar at mai chu ka hne dawk dawk a, ka lei chuan a hmur chu ka liak nawk nawk a. A rawn dawh pawng ar a, ka lû-ah chuan a rawn ṭham nawk nawk a. A dulah chuan ka fawp thla zel a. Zangthal chuan ka muttir a, a bawp chu ka kuai kak a, a chhu fai han mai, vum deuh thar chu ka en veng veng a.
 
“Duat, min ti-lai a nia!”
 
Ka nui suk a, a mal chu ka zut a. A mawngtam lam chu ka ṭham deuh nawk nawk a. Chutah, a chhu biang vel chu ka fawp kual dawk dawk a. Nuam a ti chu a rawn dah pawng sauh sauh a. A mawn chu ka lei hmawrin chuan ka liak nawk nawk a. Nuam a ti ngang mai! A bawp chu a kak vak a, a chhu chu a rawn dah pawng thar a, a chhu kua chu ka’n liak zeuh zeuh a, a thaw halh halh a.
 
“Duat, a nuam lutuk, ka chhu kha liak hrep rawh. I liak nuam lutuk,” a rawn ti tham ṭiak a.
 
Ka lei chu a chhu kuaah chuan ka thun a, ka liak kual nawk nawk a. A ṭe ṭhat ṭhat a. “Duat, a nuam lutuk. Min van tihur thiam tak em!” tiin a rawn dep euh euh a. A chhu chu ka liak ri hlup hlup a. Thuk deuh deuha ka’n liah takah chuan nuam a ti lutuk chu a ṭap hialin ka hria!
 
A rum ham ham a, rawn ṭhu kangin ka lû-ah chuan mi rawn kuah nawk a. A chhu fawp nawk nawk tur chuan mi rawn tur a, a hnute chu a ṭham nawk nawk a. A meng phal tawh lo. A mawngtam chu ka ṭham vak vak a, a ip chawi chawi a. A chhu kuaah chuan ka lei chu ka thun nawk nawk a, ka liak hlup hlup a, a ṭe ṭhawt ṭhawt a.  A si hliam hliam a. “Duat, min siam nuam lutuk. Ka chhu kha a hur tawh lutuk!” a ti mawlh mawlh a.
 
Ka zang lah a lo khawng mar nasa tawh mai. “Duat, mu rawh,” tih pah chuan khumah chuan min nem tlu nawk a. Ka zang khawng mar lutuk, kawh luah chu a rawn hmuam tlum pawk pawk a, a hrawt pah zel bawk a. Ka taksa chu a za chhuak vek hian ka hria. Ka mur chuai chuai a. A dang mawn thleng thleng chuan a hmuam pulh pulh a. A hnute chu ka lo ṭham pah nawk nawk a. A lei hmawra ka lik awr lam a han liak ne ne phei chu khawvelah hian tehkhin tur dang awm tawh lo khawpa nuam a ni. A zat hian ka za chuai chuai thei.
 
Ka zang chu a hmuam tlum leh pawk pawk a. Ka chungah chuan rawn vak kaiin ka hnute chu a rawn liak dak dak a, ka za zuai zuai a. A chhu chuan ka zang chu a nawktir pulh pulh a. La lut chiah lo chuan a ṭhut kual vel a. Hmel ṭha bawk, pian nalh bawk, zei bawk, a va han ṭha chikim tak em!
 
Ka kawng zawnah chuan ṭhuin ka zang khawng tak chu a hum run mai a.  A chhu kuaah chuan a thun lut riai riai a, a ṭhut tlum ta hmawk a.
 
“Duat, i zang hian min siam nuam thei lutuk. Min ti a zo tawh a ni hi,” tiin a ṭhut tlum puk puk a. Hnuai lam aṭang chuan ka lo dep chho ve mawlh mawlh reng a. Rawn kun hniamin ka nghawngah chuan a rawn fawp tawn tawn a. A mawngtam lehlam lehlamah chuan manin ka dep tlir chho zawt zawt a. A dak iau iau va, a meng phal lo. A si hlarh hlarh a.
 
“Duat, a nuam lutuk! Min lu nuam lutuk!” a ti khur hlak hlak a.
 
Ka dèp ran em avang chuan ka hah deuh a, ka han chawl deuh det a. Chutia, ka chawlh lawk lai chuan ka kap lamah chuan a ṭuan vat a. Ka zang chu a hmuam leh pulh pulh a. Mi rawn en chhoin, “Duat, min siam nawmna hi ka’n duat ang aw,” a ti a. A hmuam tlum puk puk a. A hmuam pah chuan mi rawn melh leh kalh zel a. Hmuh a va han nuam tak! A han meng diar diar a, a lei sei zum zât chuan a liak leh hlap hlap ṭhin.
 
Bungbu turin ka hrilh a, a bungbu nghal vu a. A mawng rawn er tawn chu hmuh nuam tak a ni. A mawng bawr lian zet leh var haih mai chuan min tizauthau zual a, a mawng lamah chuan ka ṭhingṭhi a, a kawngah vuanin ka zang khawng tak chuan ka’n nawr deuh zawt zawt a.
 
Mahse, bungbu hian ka vawi khat tihna tur a ni a, ka nawr fuh mai thei lo va. Chutah, Puipuii chuan ka zang chu rawn manin a chhu kuaah chuan a chuktuah ta run a. Ka dep lut riai riai a, ka dep tlum zawt a. A ṭe ṭhawt a!
 
A kawngah chuan ka man nghet sauh sauh va, ka’n dep lut tak tak mai chu a rum ṭhawt ṭhawt a, a si hliam hliam a. A rik hian a ri thlawrh thlawr mai a, nuam tak a ni nuam tak!
 
A mawn chuan ka zang hawr lam chu a hrut deuh ralh ralh thei a, chu chuan a tinuam zual a. A hnute phe hlawp hlawp chu ka zuk ṭham pah nawk nawk a. Rawn lehhawiin a lei a rawn chhuah a. Duhthawh zet chuan ka lo hmuamsak a. A au ṭhawt ṭhawt a.
 
“Duat, ka zo dawn, ka chungah bawk la rang deuhin min dep rawh!”
 
Ka kuai mu nghal zawt a, a chungah chuan bawkin a bawp pahnih chu ka koki lehlam lehlamah chuan ka hlang a, a chhu rawn pawng chhuak thârah chuan ka dep lut leh zawt zawt a. A thaw hlawi hlawi a. Rawn ṭhu kangin mi rawn kuah nawk a. A bawp chuan ka kawngah min kherhin ṭhu chung chuan a rawn dep lau lauh va. A hnute phe hlawp hlawp chu ka hmuam nawk nawk a, a chhîng diar diar a; a rum nghat nghat a.
 
Nghet deuha min kuah chung chuan a lamah min pawt a. Zangthal chuan dawrh zet hian a mu a, rang tawkin ka dep tlum zawt zawt a. A ngik feih feih a, a rawn ip tight ngawt ngawt a. A rawn lum deuh hak a, a zawi deuh hnak a; a zo tih ka hre thiam ve tawh.
 
Kei pawh chuan zawh tumin rang tawkin, thaw hluam hluam khawpin, ka’n dep tlir zawt zawt mai chu a rak nasa teh e!
 
“Duat phawi suh aw. A chhungah ti tla rawh aw,” a ti mawlh mawlh a. Ka zang chu rawn lian tulh tulh a. A chhu chhungah chuan ka baw chu a chik lut ta puat puat a. Ka thaw kâwk kâwk a.
 
“Duat, i chau em? Tui ka rawn lak ang che aw?” tih pahin ka khum sira tui bottle chu mi rawn pe a. Ka in khalh khalh a, Puipuii pawh chuan a in a. Kan infawp leh vawng vawng a. Rei vak lo kan hahdam hnu chuan kan insil fai a. Sangpuii te in lam pan chuan kan kal ta a.
 
Sangpuii te in kan han thlen leh chuan Sangpuii pawh chuan chaw ei chu a lo peih diam tawh a. Chhun lama tih tur neuh neuh kan neih hlawm avangin ei zai chu kan rel zui nghal a.
 
Chaw ei kham chuan Puipuii chuan a Nutei te chu a bia a, kawngah an rawn thang mek thu leh darkar khat hnu velah an rawn tlen tur thu an lo hrilh a. “A nih chuan a la hmanhmawhthlak vak loh chu,” tiin kan la ṭhu khawmuang leh rih a.
 
Sangpuii chuan, “Pui, vawiin chu in pa hi ka hawh lawk duh e,” a ti a. Puipuii chu a hawi há a.
 
Sangpuii chuan, “Tlangnuamah pawisa lam lawk tur ka nei a, taxi hman aiin ka ti deuh. Duh leh petrol man ka tum ang,” a ti a.
 
Puipuii chuan, “Bank kal te kha a ngai dawn sia. In insiam rem theih dan a ni ang chu,” a ti a.
 
Kei chuan, “Duh leh Puipuii ka han thlah zawh hnuah bank-ah chuan ka kal pah nghal ang a, rei tih tur pawh a ni chuang lo va. Chuan, ka rawn lam leh mai ang che,” ka ti a.
Sangpuii chuan, “Ka inthlahrung viau na a, taxi hman chu a buaithlak duh em mai. Petrol man ka pe thung mai ang che,” a ti a.
 
Puipui chuan, “Hmmm! I timak thei em mai a! Kan rawn tibuai zawk em em che a, chutia tih kher pawh a ngai lo,” a lo ti vat a. Kei pawh chuan, “Ṭhian inkarah chutianga tih a àwm ang lo ṭhin em mai a!” ka lo ti ve bawk a. Kan nui ho leh dar dar a.
 
Ka phone chu a rawn ri leh ral ral a, ka nu a lo ni a.
 
“Bawiha, i haw tawh em?”
 
“Aw, haw tawh e. Mahse, hei bank-ah account statement vel lak a ngai sia, ka chhuak leh lawk a. Kan interview-naah khan an rawn dil belh leh a,” ka ti a.
 
“Aw le, fimkhur la. Zanah ka rawn haw tlai deuh maithei aw, ka hna thawhna te fanu birthday a nia. Tlaiah chawhmeh vel kha chhuang lum ṭha la aw,” a rawn ti mawlh mawlh a.
 
“Aw le, nang pawh fimkhur la. I lo haw dawnah rawn hruai i ngaih dawn chuan lo sawi la aw,” ka ti a. Kan inbiak zawh chuan phone chu ka dah a.
 
Puipuii chuan min rawn kuah a, kei pawh chuan ka lo kuah ve nghal a. “Ka nu chuan zanah a rawn haw tlai deuh mai theih thu a rawn sawi a. Chawhmeh chhuan lum tur vel a rawn sawi a,” ka ti a.
 
Puipuii chuan, “I nu hi a fel e, a ngaihtuah che si. Kei pawh hian nuam ka lo ti veng veng mai,” a ti a.
 
Sangpuii chuan, “Nakinah te chuan i nu a la ni ve dawn tho a ni lo’m ni?” a ti a, chinawm hmel zet hian a nui put put a.
 
Puipuii chuan mi rawn melh zawk a, “Boss hian a phal leh phal loh a ni mai,” a ti a. Kan nui ho dar dar a.

=============
Bung 4-na
=============
Puipuii phone chu a ri ral ral a, “Nutei a nih hi,” tih pah chuan a pick up nghal a. Rei lo te an inbiak hnu chuan ka lam a rawn hawi a, “Nutei te chu an rawn thleng tawh a, chhuahna tur i la nei nual bawk sia, min han dah hmasa lawk mai dawn em ni?” a ti a.
 
“Aw le, han kal ila, bank-ah ka kal kawi zawk ang a. Ka zawh hunah Sangpuii chu ka va kalpui leh mai ang a,” ka ti a.
 
Sangpuii chuan, “Nia, thawmhnaw suk tur tlem ka nei tho va, i han kal chhungin ka lo su lawk ang e,” a ti a.
 
Puipuii nen chuan a nutei te in lam, Zarkawtah, chuan kan in phur chho va. An in kan thlen chuan bag leh a thawmhnaw ṭhenkhat chu ka ken luhpui a, Chhawngkaw member pathum chauh hi an lo ni a. A nutei te nupa leh an fapa kum 4 mi àwm vel hi an ni mai a. Sumdawng ṭhang tih takah harsa zawk zawk chu an ni lo tih a hriat theih. Mi biangbiak pawh an thiam ngang mai.
 
Thingpui te kan inzawh hnu chuan Dawrpui SBI-ah ka tlang phei nghal a, account statement ka duh thu vel ka sawi a. Ka hmanna tur vel min zawh hnu chuan, “Dar 1 hma chuan a print theih rih lo va. I duh leh nghak la, a nih loh pawhin rawn kal leh mai rawh,” a ti a, Sana ka han en a, dar 11:30-am chauh a la ni si. A la hma deuh bawk a. Sangpuii kha ka va hruai hmasa zawk mai ang ka ti a, Sangpuii te lamah chuan ka leh thla a.
 
Kal pah chuan Puipuii chu ka kal dan tur vel leh a la tih theih rih loh thu vel ka hrilh a. “Aw le, fimkhur la. Kei pawh hei dawr lamah inrem fel a ngai dawn a, ka rawn biak khat deuh che paw’n min lo hre thiam la aw. Ka hmangaih che,” a rawn ti a. Kei pawh chuan ka hmangaih che ka’n ti liam ve puat a.
 
Sangpuii pawh a lo insu zo tawh a, a lo pho vel mek a. A rin aia hmaa ka thlen thlak leh avang chuan min lo en deuh há a. “Chawhnu lamah an print thei dawn chauh va, ka va kalpui hmasa mai ang che,” ka ti a.
 
“A nih chuan ka’n insiam sawk sawk ang aw,” tiin a che zung zung a. A mawng a zàngin a thil tih a phur sarh zel mai a. A ruk tak chuan ka star deuh riau lehnghal; mahse, bialnu te ṭhian han star ngawt chu thil ni thei ni hian ka hre si lo va, a lo hmelchhe zawk zawk lo bawk nen, chetzia vel pawh fimkhur a ngai dawn hle mai ka tirilru neuh neuh a. Hmelah chuan Puipuii chu tluk lo mah se, a khal nalh itawm zawk thung a, ngaihtuahna mak deuh deuh put a awl duh khawp mai.
 
A insiam zo a room aṭanga rawn chhuak chu a va’n nalh tak! Mit la lo lêk hian ka lo en vung vung a. A rawn nui sen sen a, “Hey, Zonun! Puipuii ka ni lo a nia, min en vung vung suh,” tiin mi rawn siai zeuh a.
 
“Nangmah i ni lo emaw ka ti hman ṭep a, chuvang mai mai maw le. Ka Bawihtei chu i tluk chuang lo aw,” ka ti a. A rawn nui chen chen a.
 
“Tluk tur pawhin min bel chiang tawh ngawt em ni?” tiin a rawn meng no deuh hnáp a. A room-a pawm phei nawlh mai ka duh rum rum hman.
 
“Kan tlai ang, kal ang. Hmeichheho chu in ṭuan a muang thei si,” ka ti a.
 
“Nia, boruak i zo lo palh ang,” a rawn ti leh kher a. Ka ngaihtuah a, nizan khan min bih thla a nih ka ring deuh rum rum a; mahse, eng mah hre àwmin a lang chuang lo va. Mahse, min fiam dan vel aṭang chuan thil hriat chu a nei chiang a ni ka ti rilru rauh rauh a.
 
Vaivakawnah tlan thlain Zonuam lam kan pan nghal a. Tlema han tlan chak deuh a, motor dang rawn kal laia a break han hmeh zeuh changa a hnutein hnungzáng a rawn do ṭalh zel chu a nuam vei phian a. Eng mah hre lo ang chuan ka awm reng tho va. Ka ngaihbel nge ni dawn ni, ani pawh chuan a rawn nawk uar lui ve deuhin ka hre ṭhin. Thil ho te te sawiin kan titi pah mawlh mawlh a, Puipuii chanchin leh an inkawm nasat thu te min hrilh a, kan hlim phian. Rin aia hmain Zonuam chu kan thleng der a, pawnah ka lo nghak a. A thil lak tur a lak zawh chuan kan haw zui nghal a.
 
In kan thlen chuan dar khat pawh a lo la ri lo va. “Thingpui in ang aw,” tiin a lum nghal sawk sawk a. “Ka va’n lawm tak, nang i lo awm remchang hlauh a. Taxi hman chuan 200 vel sen a ngai daih ṭhin a, a buaithlai thei lutuk a,” a ti nuah nuah a.
 
“Bialpa te i nei ve awm tho sia, i inhruaitir mai lo va. Mahse, keima lakah pawh inthlahrunna tur eng mah a awm chuang lo a nia, ṭhian leh ṭhian inkarah chuan intih bawrh bawrh zel tur alawm. Kha, tukinah pawh chaw te min lo eitir ṭeuh kha,” ka ti a.
 
“Chaw ei lo pawh thil dang a awm a ni lo’m ni? Sawi tel law law la,” a ti a, a nui hak hak a.
 
“Haha! Ni dawn tak e! Aw, kha pawh kha a ni mai,” ka ti a.
 
Mi rawn melh kar chung chuan, “Nizan chu ka mang a chhe lutuk a, ka harh zing tak tak,” a ti a, awmze nei deuh hian mi rawn melh zak zak a. Ka lai ve deuh nen sawi tur pawh ka hre mai lo, ka nui hui ringawt a.
 
“Ehe! Dar 1 a ri der mai. Bank lamah chuan ka han kal tawh ang e,” ka ti a.
 
“Aww! Hei thingpui ka la lum hi, kan in phawt ang chu. Chu bakah, bank ho chu dar 1 – 1:30 chhung hian an lunch ṭhin a. I han nghak leh char char tho ang,” a ti a. “Nih chu ni ve tho mai,” ka ti a, ka ṭhu khawmuang leh rih a.
 
“Zan lam te hi, Puipuii te in lamah i leng lehnghal dawn em?” a ti a.
 
“Zanin chu leng rih lo ang. Amah paw’n zanin chu lo leng rih lo mai rawh mut hma ka duh a tia. Nizanah ka rawn men ta hrep sia, a chau ve deuh a ni ang. Kan dam ang a, hun a la awm zel dawn tho alawm”.
 
“Nia, a chau ve ngawt ang,” tiin mi rawn melh zawk a. Lai deuh hâa ka va en chu a inthiam leh chiah lo a ni ang. “Motor chuan te chu chauh a na ve duh em alawm,” a tih zawm leh zat a.
 
“Nang nu hi nizan khan min bihthla chiang mai!” tiin fiamthu deuh chuan ka’n ti a.
 
“Awihawm loh lutuk! Ka muhil nghal alawm, in thawm eng mah ka hre lo reng reng!”
 
I hre reng nàng! Eng thawm mah kan nei hlei nem,” ka ti a, a nuih deuh suk a. “Nia, in neih vak loh kha,” a rawn ti leh hram a.
 
“Lalsangpui! Min bihthla chiang lutuk aw, i va’n sual reuh ve,” ka ti a. A insum thei tawh bik lo a ni ang.
 
“In thawm a bengchheng em a nih kha! Kan varanda lam phei hi chu ka mutna lam aṭang hian a lang chiang ropui si. Zan thil a nia. In hre lo mai mai nih kha,” a ti ta reuh a.
 
Ka zuk en vat a, mi rawn zui ve nghal a. Ka’n en chiang chu Sangpuii room lam hi hawlh puk a lo ni a. Chumi hawlh puk rual chuan varanda zau nuam ve tak hi a la awm thei a, chu varanda chu nizana kan awmna kha a ni. Thlang lam hretah hian tukverh hi a awm a, chuta ṭang chuan chiang tak hian a lo lang thei chu niin! Sawi ngaihna pawh ka hre lo, ka lu ka hiat ringawt a. Mi rawn en a, a nui vei tet tet a. “I va’n chimawm reuh ve!” ka’n ti ngawt a.
 
Sangpuii chuan, “Min biak ṭhat viau loh chuan thu ka zep thiam lo thei teh mai a nia! Ka phone-ah pawh hian eng nge awm pawh i hriat ngawt loh kha,” a ti ham ham a.
 
“Hmeli leh! Khawi maw i phone chu,” tiin chuhsak ka tum a. In chhungah a tlan lut daih a, ka um zui nghal a. Room-a luh a tum lai tak chuan ka va man hman a.
 
“Khawi maw, en chhin ang. A chi loh teh mai a nia. Keimah chu mualpho mah ila ka pawi ti lo. Puipuii tan a nuam dawn lo lutuk asin. A hriat palh vaih chuan a khawngaihthlak dawn em mai,” ka ti a. “A ho lutuk,” tiin a bedroom-ah a tlan lut daih a. Han luh zui ve ngawt chu nuam ka ti chiah si lo va, choka-ah chuan ka vei zuk zuk reng a. A hrilhhaithlak duh khawp mai.
 
Room aṭang chuan Sangpuii chuan, “Thingpui ka lum kha rawn siam la; chuan, i siam tui dan azirin a ni mai,” a rawn ti a. Thingpui chu ka siam nghal sawk sawk a.
 
“Ka siam zo tawh e, rawn in rawh le,” ka ti a.
 
“Mi rawn pe rawh, ka rawn chhuak ngam lo”.
 
“Over ve bawk sia maw!” tiin thingpui chu a room-ah chuan ka chawi lut hnu hnu a. “Ka ṭhiannu bialpa hi chu a va’n fel hnup hnup tak! Puipuii hian a phu lo zawk che a nih hi,” tiin min lo fiam ham ham a.
 
“Khawi le, phone chu,” ka ti a. Min pe ve mai a. Password a lo dah lek chu niin.
 
“A hawn theih loh hi,” ka ti a. “Ka thiam tawh bik lo,” tiin a thingpui chu an in deuh hrawk a, “A va’n sa ve! Dawhkanah khan tui bottle ka dah, min lo pe teh,” an ti zui zat a.
 
“He nu han chimawm thiamzia hi chu aw!” ti nuah nuah chung chuan tui chu ka va la a. “Kha, tih tam nu! I pattern hi hawng rawh,” tiin a phone chu ka pe a.
 
“Ti hian awm mai mai rawh se,” tiin a hnute kârah chuan a dah lut ta hmak a.
 
“Hmeli leh!” tih pah chuan ka bawh nghal rawk a, khumah chuan ka bawh bet a. A hnute kar chu zen lutin a phone chu lak ka tum a. A dul lamah a lo tla thla hman chu niin, “Sual lutuk mai!” tiin a hnute lian ṭha zet chu ka ṭham sak nawk nawk a.
 
“Zonunmawi, a naaa! Thlah rawh, Puipuii pawh ka nih loh hi!”
 
“Min pek hma chu ka thlah lo ang,” ka ti a. A hnute chu ka ṭham sak pah nawk nawk reng a.
 
A tal lem lo va, a ṭawngka khan thlah rawh a ti leh ringawt a. A thil duh chu hre thiam ta deuh hian ka inhre thut a, sana ka’n bik zawk a, dar 1:20 PM a lo ni a. A la tlai lutuk loh hi ti rilru chungin Sangpuii hmuiah chuan ka fawp ta a. A tir chuan min lo chhang lem lo.
“Kal rawh, ve ringawt a che! Puipuii ka ni loh hi aw,” a rawn ti leh hram a.
 
“Puipuii i nih kher a ngai lo,” tiin duhthawh zetin a hmuiah ka’n fawp leh chiah mai chu min chhang let rang kher mai. Ka nghawngah chuan rawn kuah vatin duhthawh zet chuan mi rawn keih buan buan a. A hnute pawh chu ka ṭham uar tulh tulh a.
 
“Nang hian ka dep i châk chiang mai,” ka ti a. Sangpuii chuan, ‘Nang paw’n min dep châk ve tho alawm, ka hre vek,” a rawn ti ta reuh a.
 
A chungah chuan ka bawk a, ka fawh leh dawn lai chuan, “Kawngka va kalh rawh, vawiin chu Puipuii ai ka lo awh ang,” a rawn ti sa sa a. Ka inthiam chiah lo na a, châkna a chhuah tawh hi chuan insum a har a ni! Kha chhen ka lo inhrêk tawh tho alawm tiin ka inthiam chawp a. Kawngka ka va kalh zawh chuan room lamah ka lut phei leh nghal a. “Puipuii hrilh miah suh aw,” ka ti leh hram a. “Eng vangin nge ka hrilh ngawt ang! Kei paw’n a hriat ka hlau ve tho alawm aahh!” a ti a, a nui seih seih a.
 
“I khal ve nulh reuh sia,” ti rilru chung chuan a bulah chuan ka mu de de a. A bianga tuai pah chuan a hmuiah ka fawp nawk nawk a, ani pawh chuan min lo chhang let ṭha kher mai. Duhthawh zet chuan kan inkeih mial mial a, a hnute chu ka ṭham pah nawk nawk bawk a. “Nizan khan ka lo châk ve lutuk a. Tukverh aṭang hian ka en reng che u a, thla engin a rawn en khalh deuh avangin min hmu ve thei si lo va. Nangni lah chu in lang chiang si. Ka lo inhrawt char char a. Room chhak lama in tih leh pawh khan bang awng aṭangin ka rawn la bihthla hram a. Ka châk ve zia chu aw!” a ti ta siam siam a.
 
“Chuvang chu a ni maw vawiinah pawh min kal kualpui vak,” ka ti a.
 
“Nih te chu ni tho e. Mahse, chance a awm ka ring lo va. Chuvang chuan, a theih dan dan ka ngaihtuah ve a ngai alawm”.
 
“Nizan khan vawi eng zat nge in tih?” a ti leh a.
 
“Vawi hnih a nia, tûkina ina kan zuk kal khan kan ti leh a...”
 
“Chuvang chu a ni maw in rei em em ni?”
 
Chhang buai tawh lem lovin a hmui no chêk leh sexy zetah chuan duhthawh takin ka fawp nawk nawk a, ani chuan ka thawmhnaw chu a phelh mawlh mawlh a. Kei pawh chuan a theih ang ang chuan a thuamhnaw chu ka phelh pah ve nghal a, ruak vek chuan kan awm ta teu mai! Kan inen a, kan nui dun ver ver a.
 
“I chhu chu a va’n vum ṭha ve le!” tiin a mal vel chu ka zut kual riai riai a.
 
“Nang pawh i zang a lian tho alawm. Ka ṭhiannu ta bik tur chauh atan chuan ka ui, ka ṭawm ve char char dawn, i phal em?”
 
“Phal lutuk e. Mahse, kan fimkhur hle a ngai ang!”
 
“Puipuii chhu i dep hrepna khan min lu hrep rawh, Zanglianpa. Ka châk tawh lutuk! I hre thiam har ropui si, min lu zawt zawt tawh rawh,” a ti ta mawlh mawlh a.
 
A chhu ka’n keusak chu a lo tui pur tawh mai a. “Thun tawh rawh, ka châk tawh lutuk,” tiin min lo tur chhen tawh mai sia, a chungah chuan ka bawk ta nghal a. A hnute peh fan nawk nawk pah chuan a taksa chu ka zût kual ruai ruai a. A châk tawh lutuk chuan ka zang chu manin a chhu-ah chuan a chuktuah a, hnuai lam aṭang chuan mi rawn dep chho awt awt a.
 
“Sual suh aw. Min dep tawh rawh, nizan aṭang khan ka chak tawh, ka chhu hi dep darh vek rawh. I zang hi ka chhu-ah rawn dep tlum zawt zawt rawh,” tiin min kuah nghet sauh sauh va. Vawi leh khatah tlum hmawk chuan ka dep lut zawt a.
 
“A na!” tiin a phu deuh zawk a. “Zanglianpa! Vawiin chu i zang hi ka ta a nih hi i hria em?” tiin min fawp nawk nawk a.
 
“Chutiang khawpa chhu hur chu ka dep hrep che anga a ni mai alawm,” tih pah chuan ka zang khawng kawh tak mai chu a chhu nal purah chuan ka’n dep tlum zawt zawt a. A nuam ti lutuk chu si hlawp hlawp a, ka kawngah min kherhin nghet deuhin min kuah a. Ka theih anga rang chuan ka dep ta zawt zawt a.
 
“A nuam lutuk, min lu ziah rawh aw. I zang lian lutuk hi Puipui nen kan inṭawm ang aw. Nei nuam pa, i dep nuam lutuk. Zanga, zang lian pa; Awii, a nuam lutuk! Ka chhu, ka chhu a za nuam!”
 
Nakin deuhah chuan, “I hah tawh ang,” tiin min lehthlal nawk a. Zangthlalin min muttir a, chung lam aṭang chuan a rawn ṭhut tlum ta pulh pulh a.
 
A ṭhut rang tial tial a, a hnute chu a fawn hlawk hlawk a. “Vuan bet rawh,” tiin ka kut pahnih chuan a hnute chu min humtir a. Zei lutuk tak maia mi rawn chhiat khum zeuh pah chuan, “Zang lian pa, i nei sei si. Min lu ziah ang che,” a ti a.
 
A ṭhut rang telh telh a, a chhu chu a rawn lum deuh pup a.  “A nuam lutuk! Ka zo der mai,” a ti a. Ka sirah chuan rawn mu thlain mi fawp ngawng ngawng a, ka zang chu min hrawtsak zawt zawt a.
 
Ṭhingṭhi turin min ti a, ka ṭhingṭhit rual chuan ka hma zawnah chuan a rawn kun nghal vat a, ka zang chu a hmuam nghal nawk nawk a. A hmuam tlum pawk pawk a, a hrawt pah zawt zawt reng bawk a. A nawm em avang chuan insum theih a ni ta lo va, ka baw chu a chik chhuak ta puat puat a. A kâ-ah chuan a chik luhtir a, a ka chhung vela ka baw kai hluam chung chuan ka zang chu a fawp mawlh mawlh a. Mahse, a zawi tial tial a. Mi rawn en ngawih ngawih pah chuan ka baw chu a lem ta duak a.
A nui sen sen a, “I chau em? I duh leh va insil la, i kalna tur i tlai palh ang,” a ti a.
 
Bathroom lamah chuan ka luhsan ta a.
 
Ka insil zawh chuan ka inha sawk sawk a. Ka insiam zawh chuan rawn tho chhuak vein, thawmhnaw pawh ha lo chuan sitting room lamah chuan a rawn phei teu teu a. Ka lo en veng veng a, mi rawn kuah nawk a, “Ka ngai dawn che e! Zanah lo leng leh la,” a ti a.
 
“Ka nu ka chhuahsan reng sia, zanin chu in lama awm rih ka duh. Chu bakah, a tui khawl leh rih a ngai alawm”.
 
“Hmmmpphh! A la tam em kha!” a ti a, a nui chen chen a. “Tak a, kan inbe leh dawn nia, i hman velah lo leng leh rawh aw,” a ti a. “Lutuk e, i phal te chuan,” ka ti a. Mi rawn chhiat khum zeuh a.
 
“Va inha rawh, kawngka ka hawng dawn nia,” ka ti a, ṭhutthlenga puan chu lain, “Ka inbual nghal dawn,” tiin a sin nghal a. Ka chhuahsan a, chhung lamah kawngka a kalh ri rak chu ka hre phak a, ka nui suk a. Bank lam pan chuan ka kal ta a.
 
Bank lama ka tih tur te ka tih fel hnu chuan kan in lamah chuan ka haw tlang nghal a. Ka inbual fel hnu chuan Puipuii chu ka call a. “Hei in ka thleng chiah a. Vawiin lam te in buai viau em?” ka ti a.
 
“Buai ve deuh e, tlemin ka chau ve det. Ka ngai lutuk che a; mahse, ka rawn be hman lo che a ni. Hei dawrah kan la awm a, tih fai tur neuh neuh a lo tam khawp mai. Mahse, tunah chuan a zualpui chu kan zo tawh,” a rawn ti a.
 
“In enkawl ṭha la, indim la aw,” ka ti a.
 
“Aw le, Boss. Ka hmangaih che. Nang pawh lo inenkawl ṭha la aw. Kan inhmu leh vat dawn nia,” a ti a, phone chu kan dah ta a.
 
Khumah chuan ka mu zâl a, nizan aṭanga ka vawiin hun hman dan mai mai chu tiin ka ngaihtuah neuh neuh a, ka inthiam thei chiah lo.
 
A rûk tak chuan ka zak ve angreng viau. Heti hian ka nu nen kan phanih chuahin kan awm a, ka nu hian min ring zo em em a; mahse, kei lah heti hian ka khawsa ta mai sia tiin ka zak chem chem a. Mahse, a hun a rawn thlen meuh chuan, insum kha a harsa ve bawk em a tin ni tiin ka inthiam chawp leh ta zawk a.
 
Ka nu pawh mahni chuahin kha leh chen kha a lo khawsa a. Ni tin hna thawkin a chhuak ṭhin a ni si a, a hna thawh lah chu han chapopui chi a ni miah lo. Mi inah inhlawhin hna a thawk a, chumi hmang chuan min chawm tawp mai a ni a. Pa leh unau ti-a sawi tur nei lo mah ila, ka duh leh ka mamawh chu min tihsak thei ve mai zel a; mahse, thawh chhuah neih hma chuan duh ti tlem turin ka infuih ve mawlh mawlh ṭhin.
 
Hmeithai fapa ka nihna ka ngaihtuah chhuah chang chuan hrehawm ka ti a, a rûkin ka ṭap ve fo ṭhin. Mahse, eng mah siam ṭhat theih a ni lo va, kan chunga thleng, kan duhthlan a ni bik chuang lo va. Keini aia harsa zawk tam tak an awm a, nu leh pa nei lo, in leh lo pawh nei lo mi sang tam tak an awm alawm tiin ka inhnem chawp leh nge nge ṭhin.

=============
Bung 5-na:
=============
Zan dar 10:30 a ni a, kan kawtah chuan motor a ding chawt a, ka nu a rawn haw tih ka hre nghal mai a. Kawngkhar ka lo hawng vat a, “Nu, i rawn haw tawh a ni maw? I chau em?” tiin ka lo be vat a. Ka nu chuan, “Chau lo ve. Zanin chu i leng lo a ni maw? Birthday lawma rawn kal te ṭin hmain ka haw thei si lo va, ka rawn haw tlai deuh a ni. Chaw te i ei tawh em?” min ti a.
 
“Imm, ei tawh e. I inbualna tur tui ka lo lum a, i inbual nghal duh em? Ka siam nghal dawn em ni?” ka ti a. “Nia, a pawi lo. Min lo siam nghal mai rawh, ka han inthlak lawk ang e,” a ti a. Room lamah chuan a lut nghal a.
 
Ka nu inbulna tur ka siam zawh chuan, “Nu, ka siam zo a nia,” tiin ka au va. Ka ṭawng a hre phak lo nge maw ni, min chhang lem lo va. Ngaihven zui lem lo chuan ka room lamah ka lut a, computer-ah music video enin headphone nen chuan ka sûkpui ngheng ngheng a.
 
Minute 20 vel ka ngaithlak hnu chuan dang a ro em mai tiin chokaah tui la turin ka phei a, bathroom kawngka chu inhawng deuh hiau hian a lo la awm a. Ka zuk en chuan chuan ka nu inbualna tur tui chu a ngai ngaiin a lo la awm a. “Engati nge le? A inbual nghal dawn emaw tia, a chau ve deuh a ni maw,” ti rilru chungin ka room lam ka pan a.  Luh ka ka tum lai chuan, ka nu room lamah chuan hrawk hnawh buai vanga thaw ri deuh bawrh bawrh thawm ka hria a, rang zetin ka tlan phei a.
 
Ka nu room kawngka ka’n hawng chiah mai chu, ka nu chu khum sirah chuan zangthal hian a lo mu a, a hnar aṭang chuan thi a lo chhuak a, a kut lehlam chuan a hup a; mahse, thisen chu a rawn luang chhuak nguai nguai reng tho va. Ka han hmu thut chu ka hamhaih lutuk a, ka ding chawt a. Mahse, ka harh chhuak zawk a, ka nu bulah chuan ka ṭhingṭhi a, ka au mawlh mawlh a. A taksa chu a zawi vek a, meng diar diarin mi rawn en a. A hmui a phun sep sep a; mahse, eng mah a sawi chhuak thei lo.
 
Khumah chuan ka pawm kai nawlh a. A theih ang ang chuan a hnar thi chu ka hruk hulsak mawlh mawlh a. “Nu, engtin nge i awm?” tiin ka be mawlh mawlh a; mahse min chhang lo. A hnar aṭanga thi rawn chhuak chu a tawp hlei thei lo va, tui vawtin a chalah ka dep thul, ka mangan tak zet.
 
Ṭhenawmah ka tlan phei rawk rawk a, kan chanchin ka va hrilh a, hmanhmawh takin ka in lamah kan tlan phei leh nghal a. Ṭhenawmpa Pu Thangkima chuan min rawn um zui ve nghal a, ka nu awm dan te a’n en chian hnu chuan, “A rang lamin damdawi in lam i panpui phawt mai ang u,” a ti a. “Taxi ka lo va la chhuak ang e,” tih pahin a chhuak nghal vut a. Pu Thangkima hi taxi driver a ni a, kan in piah chiaha awm an ni. Kan awmna tak hi tlema a fal deuh vang hian ṭhenawm hnai lutuk kan nei lo.
 
Pu Thangkima nupui, Nu Thantei, nen chuan ka nu chu kan pawm chhuak a, taxi-a kan dah fel hnu chuan in chu ka kalh ṭha leh te te a, damdawi in lam pan chuan kan tlan ta nghal a. Ka nu chu a phun leh sup sup ṭhin a. A hnar aṭanga thisen chhuak erawh a reh thei lo. Hetiang khawpa ka mangan hi ka la hre ngai lo.
 
Mittui parawl ṭeuh chung chuan Aizawl Civil Hospital chu kan thleng a, Casualty lama lo duty doctor chuan a’n en thuak thuak a, ICU-ah min luhtir nghal a. Kei hamhaih lutuk chu tih tur ber pawh ka hre lo va, ka nu bulah chuan ka awm chawt a ni ber mai.
 
Pu Thangkima te nupa an fel hlauh a, a ṭul leh pawimawh apiang an buaipui zung zung a. Kei erawh chu ka nu kut vuanin a bulah ka ṭhu a, a khat tawkin ka ko mawlh mawlh a, a bak thil dang tihna chang reng reng ka hre lo.
 
Doctor a rawn kal a, ka nu chu a rawn en fiah a. Eng damdawi emaw ni-a injection a tih hnu chuan ka nu hnar thi pawh chu a reh zui ve mai a; mahse, nikhua a la hre lo. Ka hlauthawng tak zet a, ka awm dan pawh ka hre mumal lo, ka bing mup mup hian ka hria. Doctor chuan, “Oxygen pek nghal a ngai a nia,” tiin Nurse-ho chu a hrilh a, anni chu an rawn che nghal zung zung a. Pawnah chhuak rih tura min tih avangin Pu Thangkima nen chuan kan chhuak a, Nu Thantei chuan a awmpui thung a.
 
Pu Thangkima chuan, “Ti khan oxygen te an han pe ang a, a ṭha chho ve leh mai ang, hahdam deuh khan awm rawh,” tiin min hnem a. “In chhungteho i hrilh tawh em? Hetiangah hi chuan inhrilh hma a ṭha ṭhin a nia,” a tih zawm leh zat a. Ka phone phawrh mai ka’n tum chu ka lo keng reng reng lo chu niin! Ka room-ah khan ka charge a, ka hamhaih a talangin phone ak lovin ka tlan chhuak tawp a ni.
 
“Ehe, ka phone ka keng miah lo”.
 
“Ka phone hi hmang rawh,” tiin a phone chu a rawn phawrh a. Ka’n ban hman zuai a; mahse, tu number mah byheart ka nei lo tih ka hre chhuak zawk a.
 
“Tute number mah ka hre mai hlawm lo va, nakinah a ni mai,” ka ti leh ringawt a.
 
Pu Thangkima chuan eng mah sawi leh tawh lem lo chuan a phone chu a hmet mual mual a, a beng bulah a dah a, Nu Thantei a bia chu niin. “Hei, Zonuna hian a phone a ken loh avangin a chhungte tu mah chanchin han hrilh mai theih a ni lo va; ti khan lo awmpui la, ka zuk lakpui lawk ang e,” a ti a, ka inthlahrung hle. Chutih rual chuan, hetiang taka mi tlawmngai, kan harsat tawpkhawk laia kan tâna inpe zo an awm chu ka hnuk a ulh hial a.
 
Ka nu chu ngaihtuah hle mah ila, tih theih a awm rih chuan loh avangin leh, ka phone lak chu thil pawimawh tak a nih bawk avangin Pu Thangkima nen chuan kan tlan chhuak dun ta a. In kan zuk thleng a, in chhungah ka tlan lut nghal a. Pu Thangkima chuan motor-ah min lo nghak a.
 
Phone ka lak rual chuan, Pu Thangkima’n min chah lawk nghal angin, ka nu thuamhnaw tlem leh rizai vel chu ka la tel nghal a. Ka nu khum sira ka nu phone lo let ngat pawh chu ka la tel nghal bawk a. Damdawi in lam pan chuan kan tlan leh nghal char char a. Chumi pah chuan ka puteho, an number ka neih ang ang chu ka phone kual a. Rawn kal ve nghal an tum thu an sawi diat diat avang chuan ka zàng deuh huai a, eng ti thei dawn bik lo mah se, tlem chuan a thlamuanthlak deuh.
 
Dawmdawi in kan thlen hnu rei vak lovah chuan ka pu (ka nu pa) leh ka pi leh ka putea te chu an rawn thleng a, damdawi in kawtah ka awm khawm ṭai a. Chanchin te min zawh chian hnu chuan ka pu chuan, “I pa Sawma (ka pa u) te i hrilh em?” a ti a.
 
“Aw, hrilh e. An rawn kal mek ang”.
 
Ka pu chuan, “I nu chu ngaihtuahawm lutuk a ni em lo turah ngai ang,” a ti leh bauh a, min ṭawng thalmuan a tum ve hle tih ka hria.
 
Pu Thangkima phone chu a rawn ri ral ral a, Nu Thantei a lo ni a. “Zonuna kha i rawn luhpui lawk mai dawn em ni? Nge, mi dang an awm em?” a rawn ti a.
 
Luh ka tum lai tak chuan ka pu chuan, “Bawiha, i pi nen hian kan va lut mai ang. Intirh kual a ngaih thut takin lo inring zawk mai rawh u,” a ti a, an lut zui nghal a.
 
Pu Thangkima hnenah chuan ka thiam ang ang chuan lawmthu ka sawi mawlh mawlh a. “Ka pu te an rawn thleng tawh tho va, in duh chuan min lo zuk hawsan rih rawh u. Eng zat nge ka pek ang che?” ka ti a. Ka biakna pawh chu hre lo ni àwm takin hmanhmawh tak chuan a kal vut a. Nu Thantei chuan a lo hui chu niin, kei pawhin ka um phei ve nghal a, “Nu Thante, eng nge a an?” ka lo ti vat a. “Oxygen an pe mek a, a la ngai rih. Ngaihtuahawm lutuk a ni lo ang,” a ti a.
 
Chu a ṭawngkam hman chuan min dek zawk mai. Engati nge a ngaihtuahawm lo ve ti mai lova ngaihtuahawm lutuk a ni lo ang a tih kher le ka ti rilru neuh neuh a. Ka ngaih a ngam thei ngang lo.
 
Ka pa Sawma te pawh an rawn thleng ve mek a. Chanchin te min zawh hnu chuan chhung lam thu ngaichang chuan pawnah chuan kan lo ṭhu a. Chutih lai chuan Pu Thangkima te nupa pawh chu a chhung lamah an lo va lut leh niin, eng emaw chen kan ngaihchan hnu chuan Pu Thangkima chu hmanhnawh takin a rawn tlan chhuak a. Ka lo en reng a. A hmel chu a dik zan lo tih ka hre thei.
 
A rawn chhuak chu min zawng deuh ruai hian ka hria a, ka lo au vat a. Kan awmna a rawn thlen chuan a thaw kawk a, “Zonun, i nu a awm tawh lo,” a rawn ti chiah mai chu ka pum chuan ka sa chhuak vek a. Ka tlan lut rawk rawk a, cabin lamah chuan an lo awm a. Ka nu chu ka kuah nawk a, ka au mawlh mawlh a.
 
“Ka nu min chhang ta che. Hei, ka pi te pawh an awm hi,” tiin ka ṭap hawm hawm a. Ka pi te pawh chuan insum harsa an ti ngang a ni ang, ka nu chu an koh hmawlh mawlh a. Ka pi chuan, “Hma-i, i fapain a koh che chu, chhang ta che,” a lo tih phei chuan ka lungchhiatna chu a zual tulh tulh a. Ka putea chuan mi rawn kuahin a insut hraih hraih a, “Zon (ka putea min koh dan bik), i phone a ri a nia,” a ti a.
 
Ka phone chu ka phawrh a, ka putea chu ka pe a. “Puipuii a nia,” a ti a. Pick up tur chuan ka hrilh a. Ka nu lû-ah chuan ka kuah a, au vak vak mai ka châk a. Ka sirah chuan Nu Thantei pawh chu a lo insût ve hlawp hlawp a. Ngaihtuahna a tawi turh mai. Ka bing mup mup a, ka khawhmuh a fiah lo va, ka hmu phe ruai ruai a. Ka pu chuan, “Bawiha,” tiin mi rawn dawm vat a. Chu chu ka hriat hnuhnun chu a ni zui mai, engtin nge ro an rel tih pawh ka hre zui tawh lo.
 
Ka harh chhuah leh meuh chuan room chu nî-in a rawn chhun eng ser a. Ka kut vuan chuan Puipuii chu ka bulah a lo ṭhu a. A piah deuhah chuan ka putea leh ka pi hi an lo awm ve bawk a. Puipuii chuan, “U Zonun,” tiin min rawn sawi nawk nawk a. Ka putea leh ka pi chu rawn tlan phei nghalin min rawn au mawlh mawlh a. “Khaw’ nge ka nu?” ka ti a. Ka pi chuan, “Bawiha, i drip khai hi a zawh fel phawt a ngai a nia, la tho suh,” a ti a. Puipuii pawh chuan ka kut a vuan a, mittui parawl kiang chung chuan min hmer ngawt ngawt a.
=============
Chutia, ka nuin min boralsan takah chuan ka sun ve hle mai a. Thla a vei meuh pawh chuan châng dang ka kan thei lo hi a ni ber mai. Lungawi a harsa a, ka hre thiam thei mawlh lo a ni. Pathian lakah ka vui a, ka nun a ho tulh tulh a, zu leh sa nen ka hun ka hmang a ni deuh chawt a. Zilhna thu ṭha dawng mawlh mawlh mah ila, ka engah mah a thawk thei chuang lo.
 
Inrinni a ni a, Puipuii chuan mi rawn call a, “Duat, vawiin chu kan inkhar hma deuh dawn a. Ka nutei te bulah Sangpuii te ina riak turin leh, Sunday-ah Hlimen Park-a kal tur angin ka insawi a. Chawhnu lamah mi rawn hruai rawh aw,” a rawn ti a. “Aw le,” tiin kan inbiakna chu ka titawp zui nghal a.
 
Puipuii a rawn kal dawn chuan tiin ka in hnawk zual chu ka tifai thuak thuak a, ka room lam pawh ka theih ang angin ka tifai nghal bawk a. Ka nu room lam luh pawh ruak huaia ka hriat avangin ka lut zen zen duh lo va. Ka ngaihtuah let chang chuan hnuk hi a ulh leh ṭhin.
 
Ka nu thuamhnaw bawm vel chu ka hawng a, a thuamhnaw ṭhenkhat chu thlep felin ka rem ṭha a. Almirah chhuar chung ber chu a inkalh a, a chahbi chu ka zawng nghal a. Ka nu khum bula darthlalang bul drawer-ah chuan a lo awm a, ka hawng nghal a. Album leh file eng eng emaw ni chu a lo awm a. A sir lamah chuan safe hi a awm bawk a, chu pawh chu a lo inkalh leh a. A chahbi chu ka hmu mai lo va, drawer ka va en leh pawh chuan ka hmu mai lo. File kar vel chu ka hai darh vak hnu chuan a chhung kilah chuan a lo awm hlauh a. Ka han hawng chiah mai chu cheng 500 note clip chu a lo intiang ur mai a!
 
Ka han hmu chu ka phu zawk a, “Khai aw! A van tam ve le! Hetiang zat zat khawia mi nge ni zozai ang le?” ka ti sup a. Ka’n la chhuak a, clip 20 lai a lo awm a. A mak ka ti lutuk chu ka ang phuau mai a. Ka mit chu ka’n nuai nawk nawk a, a tak ngei a ni bawk si. Hei hi ka nu lo khawl nge mi dang ta a kawlsak zawk ni ang tiin ka rilru chu a inzawt buai nasa mai. A chhung chu ka han en chiang leh a, a sir kilah chuan envelope pahnih hi a lo awm a. Ka la chhuak nghal a. Ka hawng dawn chiah tih chuan ka phone chu a rawn ri ral ral a, Puipuii a lo ni a. Ka pick up nghal a.
 
“Duat, ka hman tawh a nia. Mi rawn hruai tawh la, ka ngai tawh lutuk che”.
 
“Aw le, ka rawn kal nghal ang,” ka ti a, phone chu ka dah nghal a. Chung pawisa leh envelope te chu a ngaiah chuan ka dah ṭha leh nghal sawk sawk a, safe chahbi pawh chu ka dah ṭha nghal hmak a. Puipui hruai tur chuan ka chhuak zui nghal a.
 
Ka han thlen chuan pawnah min lo nghak vang tawh a, a lo nui sen sen a. He nu han duhawmzia hi chu aw! Ka bialnu mah ni se, hetiang taka a lang duhawm reng mai hian min ti-lai lek lek ṭhin. Kan in lam pan chuan kan tlan nghal vang vang a.
 
In kan thlen chuan kan inkuah a, kan infawp nghal mawlh mawlh a; kan inngaih thu kan sawi pah deuh reng bawk a. Ka nu boral aṭang khan mumal takin kan la awm dun leh lo, vawi thum vel chu ka han leng zawk a; mahse, dawra buai taka a awm lai te a nih ṭhin avangin inkawmna hun pawh kan ngah ṭhin lo va. Puipuii chuan, “Duat, ka inbual duh e! Hawh, inbual dun ila?” a ti a.
 
“Lo zuk inbual hmasa mai rawh. Ṭhenawm te’n chawhmeh rawn la rawh an tia, ka va lam lawk ang. Ka rei lo ang,” ka ti a.
 
“Naa! Inbual dun ka châk asin le!”
 
“A nih min lo nghak la, ka va lam lawk anga kan inbual rual dawn nia,” ka ti a.
 
“Yes! Rei lo la aw, ka lo nghak ang che”.
 
Ṭhenawm te’n an vawk an lo talh chu niin, kg 2 lai min lo dah a. “Khawi aw! Nu Thante, a va’n tam ve, hetiang zat zat!” ka ti a. “A tam loh kha. In chaw nawi kan rawn la ziah a, min chawmpui char char tho alawm. Ti khan a dah ṭhat zel theih tho va, a tam loh kha,” a ti a. Lawmthu te ka sawi hnu chuan ka let phei lehnghal a. Ka Bawihtei chuan, “I va’n lei hnem ve!” a lo var a. “Ka lei pawh a ni lo, ṭhenawm te’n min lo hleh ve a. An fel tak tak a ni,” ka ti a. “An va’n fel em em. Mi ṭha tak an nih dawn chu,” a lo ti ve bawk a. Ka room-ah chuan kan lut a, kan inkuah veng vengah, kan infawp mawlh mawlh a.
 
Puipuii chuan, “Duat, inbual phawt ang. Chawhma lam khan ka thlan a tla hman deuh a, ka taksa a ban deuh chupa a hrehawm em mai,” a ti a.
 
Kan inphelh mawlh mawlh a, bathroom-ah chuan ruak vek chuan ka pawm phei nawlh a. “Ngawi rawh lawk aw, ‘ti khan lo awm rawh,” ka ti a. Ka chhuak a. Ka room-a Signature Rare Aged Whisky ka dah chu no khat ka va lem khalh khalh a.
 
Bathroom lama ka zuk luh leh chuan taksa a lum deuh tawh bawk a, Puipuii hnute mum nalh zet mai chu ka ṭhamsak nawk nawk a.
 
“Ehee! Zu i han in chiang mai!”
 
“No khat chuah alawm, inbual nawm nan,” ka ti a.
 
“In ziah suh, hman ni pawh khan a rim i nam tawh a nia,” tiin mi rawn en kar a, ka kuah chawt a. Ka fawp nghal mawlh mawlh a. Ani pawh chuan min chhang let ṭha kher mai. Chutia duhthawh zeta kan infawh mawlh mawlh takah chuan ka zang pawh chu a rawn khawng mar nghal ṭung a.

=============
Bung 6-na
=============
Ka zu in chuan ka taksa a tilum pup a. Ruihna tham em ni lo mah se, rilru chu tlemin a normal lo deuh tho va. Chutia ruak veka awm ta chu kan zauthau dun bawk a ni ang, kan inkeih nghal miah miah a. Ding chung chuan kan inkuah a, ka inchûl kual ruai ruai a. Tisa châkna pawh a sosang tawh khawp mai.
 
Ka zang khawng khawh luah chuan Puipuii kap vel chu ka nawktir nawk nawk a. Ani chuan ka mawngtamah rawn ṭhamin, “Duat, ka mamawh tawh lutuk che,” tiin a thaw hawm hawm a. A nghawng velah chuan ka fawp kual a, a dak deuh awr awr a, a hnute ka ṭham pah nawk nawk bawk a.
 
Puipuii chu ka hmaah chuan ṭhu hniamin ka zang chu hnai set sawt hian a en doh doh a, a nui seih a. A lei sei zuih zat mai chuan ka zang chu a’n liak de de a, mi rawn en chho va, a mit chu a’n khap sak a, kun hniamin a chalah chuan ka zuk fawp a. Chutah, ka zang chu a hmuam tlum pawk a, a uak deuh ṭhat a. Ka lik awr lam chu a lei hmawr chuan a liak nawk nawk a. Ka pum mai chuan ka za chuai chuai a.
 
Duhthawh zet hian ka zang chu a hmuam tlum ta zawt zawt a, a dang thleng thleng chuan a hmuam a, a va han nuam tak! Ka zang chu a kut chuan a vuan pah a, hmuam reng chung chuan a hrawt pah nawk nawk bawk a. A nuam lutuk chu ka rum deuh hulh hulh thei nia.
 
Ka rum ri chuan a tizauthau zual deuh nge ni, a hmuam rang telh telh a. A fawp puk puk a. A hnute chu ka lo zuk ban leh de de ṭhin a, ka ṭhamsak tawn tawn a. Nuam a ti lutuk chu a meng phal lo hi ni berin ka hria.
 
Puipuii chu ka pawt tho va, kak deuhin ka dintir a, a kap chu ka han fawhsak ve ta a. A chhu biang vel chu ka liak nawk nawk a. A lo nal deuh pur tawh avang chuan tui chuan ka’n silfai leh te te a. Ka’n liak leh chiah mai chu ka samah a ṭham tawn tawn a, a si hlarh hlarh a, a chhu chu a rawn dawrh sauh sauh va.
 
A chhu kua-ah chuan ka lei chu ka thun a, ka liak kual nawk nawk a. A nuam ti lutuk chu a ṭe deuh ṭhawt ṭhawt reng a; a dingdihlip chawih chawih mai a ni.
 
A mawnah chuan ka liak leh nawk nawk a. Ka lei chu tikhawngin kan liak za tak tak mai chu ka sam a ṭhamna ka lu a na vek thei!
 
“Duat, ka châk tawh em mai! Min lu tawh rawh. Min hrem tawh suh, ka chhu hi a za chuai chuai a, a hur tawh lutuk. I zang khawng tawk hi a mamawh tawh lutuk,” a rawn ti ta mawlh mawlh a.
 
Bathroom bangah chuan ka nem bet a, a bawp lehlam chu chawi kangin a chhu kuaah chuan ka zang chu ka hawlh lut pawp a. Mi rawn kuah nghal chawih a.
 
“Awiii! Duat, a nuam lutuk! I zang luk hi a lo va’n nuam tak! Ka ngai thei lutuk che. Dep rawh. Min dep hrep rawh, i ta ka nih hi,” a ti mawlh mawlh a.
 
A chhu kua-ah chuan dim lo tak chuan ka zang chu ka dep lut zawt zawt a. Ka han nawr kual leh vel ṭhin a. A thaw huam huam a, a au deuh ṭhawt ṭhawt reng bawk a. Min kuah nghet lutuk chu ka hnung a na vek thei.
 
Ka zang chu ka phawi a, bungbu tur chuan ka ti a. Bang chu nemin a kun deuh kût a, a kawngah chuan ka kuah a, a dul vel chu ka zut chho ralh ralh a. A hnute kawh lutuk, ṭang mar vek chu ka ṭham nawk nawk a. Hnung lam rawn hawiin a lei a rawn chhuah hlawi a, ka lo hmuamsak nghal chat a. Kan lei leh lei chu kan inliahsak nawk nawk a.
 
Ka zang chuan Puipuii mawng vel chu ka nawr nawk nawk a, zei tak maiin a rawn dawh poh târh a. Chutah, a kawngah chuan kut lehlam lehlam chuan ka man a, ka zang khawng mar ṭung tawh chu ka dep lût zùl zùl a. A ṭe ṭhat ṭhat a. A kawngah chuan ka man nghet sauh sauh va, ka’n dep lut tak tak mai chu a nuam ngei mai. Amah pawhin nuam a ti bawk a ni ang, ṭang turin min lo tur sek a.
 
“Duat, dep rang rawh, rang deuhin ka duh. A nuaamm! A nuam lutuk!” a ti chel chul a.
 
A kap hnuai lam aṭang chuan rawn banin ka tilmu chu a rawn tuai a, chu chuan min tizauthau lehzual a. A rang thei ang ber chuan ka dep tlir ta zawt zawt a, a nuam ti lutuk chu a rak chel chul a. Ka zang chu a rawn ṭhang ṭual ṭual a, ka baw chu a chhu chhungah chuan a chik lut ta tuar a.
 
“Duat, i zo em ni? Kei pawh ka zo ve chiah a, a nuam lutuk!” tiin mi rawn kuah a, kan infawp veng veng a. Kan inbual chhuanzawm nghal a.
 
Kan inbual zawh chuan rawng kan bawl dun a. Mahni chauha awm ka ni bawk nen, in ka tifel ve fe emaw ka tih pawh chu hmeichhia nge nge chuan thil an lo hmu thiam deuh a ni ang, hnawk a hmu tho mai. Rawng kan bawl zawh ṭep chuan, “Ti khan lo ngaihven tawh mai rawh, in ka’n tifel ang e,” a ti a.
 
“Ka tih fai vek tawh kha”.
 
Ka bianga piai zeuh pah chuan, “Ti khan lo bawl phawt la,” a ti a. In chhung pumpui chu a phiat fai vek a, chhuat te min nawhsak a, a zai pah rât rât a. Kil khat aṭang chuan ngawi reng chuan ka lo en deuh deuh a, a thil tihah chuan a rilru a pe hle a ni ang, min ngaihsak àwm pawhin a lang lo. Hmelṭha bawk, fel bawk, a pian a nalhin a la hleitling em em zui. Hetiang khawp hian min duh ve mai chu a ni si a tiin ka ngaihtuah neuh neuh va.
 
Puipuiin chhuat a nawh lai chuan vawksa chhum tur vel chu ka lo buaipui a. A nawh zawh chuan, “I la inpeih chuang lo, thawmhnaw tlem suk tur ka nei a, i thawmhnaw nen ka’n su lawk ang e,” a ti a. “Duat, i chau lutuk ang. Naktukah hun a awm dawn tho alawm,” ka ti a.
 
“Nia, hun te chu awm dawn tho e; mahse, mut ka duh alawm. Nilengin i bulah ka mu duh alawm,” a ti a, a nui sen sen a.
 
“Zaninah pawh ka bulah i mu dawn tho a ni lo’m ni?”
 
“Dawn chiang e! Min hne hnawk khawpin,” a ti a, a nui har har a. “Kan inhmuh loh chhunga ka ngaihzia che kha i hre lo a nih kha, Thawhṭanni aṭangin kan buai leh char char ang a, inbiakna hun mumal pawh nei lovin kan awm leh ang a. Min lo lerhsan daih te hi ka hlau ṭhin a; mahse, ka ring zo tawk che a nia aw,” a ti zui leh zat a.
 
A ni tak a, hmelṭha tia sawi tur ni lem lo mah ila, pian lamah chuan, exer la em em lo chung pawha pian ṭha pangngai pawl tak ka ni reuh va. Ka pa te lam ka chhùn a, ka pumrua a lian a, ka dung pawh feet  5.10  lai a ni ve. Ka nu kha nu hmelṭha tak mai a ni a, a han inchei deuh phei chuan nula tam tak hian an la tluk lo hle hian ka hre ṭhin. Kum naupang tein ka pa nen an innei a; mahse, ka pain a boralsan hma tak avangin a theih ang ang min chawm ve a. Mahse, ani pawh chu laksak ka ni leh a. Ka inngaihtuah lungpuam chang phei chuan ka ṭap ve fo ṭhin. “Engati nge kei kher hetiang dinhmuna ka din bik le? Eng nge tun hma khan tihsual ka neih? Ka nu leh pa te khan eng nge an lo tihsual bik?” tih angreng hi ka ngaihtuah nasa hle ṭhin.
 
Puipuii insuk lai chuan room-ah ka lut a, ka zu dah ṭhat chu ka la chhuak a. No thum ka tlak khawlh a, ka dah ṭha leh hmak a. Rei lo teah ka zu in chuan mi rawn fan deuh chiai chiai a, ka taksa pawh a zang deuh haih hialin ka hria. Mahse, ka ngaihtuahnaah chuan ka nu hlir a rawn lang thung.
 
Ka nu room lamah chuan va lutin ka nu thawmhnaw dahna bawm chu ka hawng a, ka nu thawmhnaw lo inkhai tlar ṭham mai ka hmuh chuan ka lung hi a chhe ngawih ngawih a. “Nu, eng kawr nge i hak duh, ka lo lak ang che aw. A sen i hak hian i inhmeh ka ti thei lutuk che asin,” tiin, ka mittui a rawn far zawih zawih a. Ka nu chu ka au vak vak a, ka lungchhe tulh tulh mai bawk si.
 
Ṭap pur chung chuan ka nu chu ka au mawlh mawlh a. Ka aw hriain Puipuii chu a rawn tlan phei nghal vat a. Mi rawn kuah a, “Duat, engati nge a?” a ti mawlh mawlh a.
 
“Duat, ka nu a awm tawh lo, pa pawh ka nei tawh lo. Ka nu leh pa awmnaah ka kal ve duh, anni paw’n min ngai tawh ang,” tiin ka ṭap hawm hawm a.
 
Puipuii chuan mittui parawl kiau chung chuan min kuah a, ka mittui chu min hruk hulsak mawlh mawlh a. Min hnem dan vak a thiam bik lo a ni ngei ang, ka dàrah a khabe rawn dah liamin min kuah vawng vawng a. Chutah, “Duat, a harsa ang tih chu ka hria alawm. Ka tawn ve loh thil a nih avangin i rilru natna ka ṭawmpui zo kher lo ang che; mahse, i tân ka awm alawm. Rilru puitling takin awm la aw. I tân ka awm reng dawn alawm. Ka hmangaih lutuk che a nia,” tiin min kuah nghet sauh sauh a. Kei pawh chuan ka lo kuah let ve bawk a.
 
Eng emaw chen kan inkuah veng veng hnu chuan, ka mittui la parawl kiang chu a rawn hruifai leh mawlh mawlh a. Ka hmuiah chuan duhthawh zet hian mi rawn fawp vawng vawng a. Ka lo fawp let lem lo va. Chutah mi rawn enin, “Duat, zu i in leh tawh em ni? Eng tikin nge i lo in leh hman a?” a ti a. Chhang lovin ka ngawi hle hle a.
 
Puipuii chuan nghet deuh chuan mi rawn kuah leh a, “Duat, khawngaih takin zu hi chu in tawh lo la? Tunah pawh khan i buai phah vek a nih kha. Ka awm loh chuan engtin nge i lo awm ang? I nu pawh kha la dam sela chuan hetianga zu i in hi a phal miah lo ang. Chuvangin, in tawh su aw?” a ti dam dap a. Ka hnungah chuan min chul heuh heuh a, a hnute pawng thar chuan ka âwm chu a rawn do deuh ṭalh a; a taksa lum thar thar pawh ka hre thei.
 
“Lo kal rawh, i room lamah kal ang,” tiin min kai a, ka room lamah chuan kan inzui lut a.
 
Khumtlangah chuan kan ṭhu a. Ka tum deuh bur a, ka lung a la awi thei zan lo a ni ngei ang. Puipuii chuan ka zakah rawn zet lutin nghet deuhin mi rawn kuah leh a. Sawi tur a hre mai bik lo a ni ang, ngawi hle hle chuan kan inkuah a. Minute hnih vel eng mah sawi lova kan inkuah veng veng hnu chuan min kuahna chu ka phelh a. Puipuii hmel ka’n hmuh chuan a mittui a lo luang ngiai ngiai a, “Duat, engati nge a?” ka ti a, min chhang lo.
 
A mittui chu ka hruksak ve thung a. Nghet deuh chuan min rawn kuah leh a. A inhnit hraih hraih a.
 
“Duat, ka tihpalh aw. I tân a hrehawm turzia ka ngaihtuah thiam lo atin ni. I zu in pawh ka lo hau vak che a; mahse, in lo thei la chu ka duh a ni. Mahse, Duat, ka ti lui ngam lo che, i tân erawh ka awm reng ang a. Mahse, a theih hram chuan zu hi chu in tawh lo la ka duh a ni. Ka duh lutuk vang che hian chàn che hi ka hlauh tak zet a ni,” a ti a.
 
Ka hma zawnah tak chuan ka pawt phei a, “Duat, ka mitah hian min en rawh le,” ka ti a. Mi rawn melh zawk a, a hawi sawn leh daih a.
 
“Ka mitah tak hian min en rawh”.
 
“Eng nge a ṭul kherna? Ka zak alawm,” a ti a.
 
“Min en mai rawh”.
 
Meng khup deuh lap chung chuan ka mitah tak chuan mi rawn en kalh a.
 
“Duat, i duh ang chuan zu hi ka in tawh lo ang. Ka in bang la awm zawng zawng pawh ka paih nghal ang. Chuan, i lungawi em?” ka ti a.
 
Ka inrin hma chuan ka âwmah a rawn bei thlawp a, “Duat, ka lawm lutuk! Ka hmangaih che. Ka hmangaih lutuk che. Ka hmangaih reng ang che,” a ti mawlh mawlh a.
 
A hmui nemah chuan ka hmui chuan ka nawr ne ne a, kan infawp ṭan leh riai riai a. Kan duhthawh telh telh a. Khumah chuan ka kuai mu a, a chungah chuan bawkin duhthawh zet chuan kan infawp mawlh mawlh a. A hnute chu ka kut chuan ka ṭham nawk nawk a. A rawn dah pawng deuh ar a, ka ṭham tawn tawn a; a hmuiah chuan ka fawp nawk nawk reng bawk a.
 
Chutah Puipuii chuan, “Duat, chaw ei phawt zawk ila? Thawmhnaw pawh tleuh zawh loh ka la nei a nia. Zanah hun kan la ngah tho alawm. I peih leh min lu tlaivar zak ang a. Naktuk pawh hun kan la nei zel dawn tho alawm,” a ti a.
 
Chaw kan ei a, kan ei kham chuan a thil suk a la tleuh zawh loh te a tleuh leh nghal a. A theih ang ang chuan kei pawhin a spin sa chu ka lo zarpui bawk a. Kan zawh fel chuan room-ah ka lut a. Ka zu dah ṭhat, Signature um khat leh a chanve la awm chu ka va la chhuak a, ngawi hle hle chuan min lo en tawp a. Bathroom-ah chuan luhpuiin ka leih baw ta miah miah a. Dik tak chuan ka ui ve lutuk; mahse, ka intiam tawh si a. Ka ngaihtuah pawh hian ka tân a ṭha zawk dawn tih ka hriat vang a ni bawk. Hemi ni aṭang hian tun thlengin ka la in leh miah lo.
 
Ka leih buak zawh chuan tuiin ka tleuh leh vek a. Ka zawh fel chuan Puipuii chuan mi rawn pawm chawt a.
 
“Duat, ka lawm e aw,” tiin ka hmuiah chuan mi rawn chuk zeuh va.

=============

Bung 7-na:
=============
Puipuii nen chuan khum kotlangah ṭhuin, computer-ah chuan ka nu thih lai vela thlalak leh thlalak dang dang kan en kual a. Puipuii chuan, “I nu hi a va’n hmelṭha em em! Inchei a thiam si,” tiin a fak deuh mawlh mawlh a. Mi dang pawhin ka nu hmelṭhatzia thu hi chu min hrilh chamchi fo va, mahni nu te chu chutia hmelṭha han tih ve em chu a nuam chiah lo na a, sawi hat thama hmelṭha erawh a ni ve hrim hrim.
 
Ka nu khan naupang têin pasal a nei a. Ka pa nen an inneih khan kum 18 a tling awrh chauh a nih hmel, min hrilh ṭhin danin. Keimah bak fa a hrin tak loh vang nge maw ni, a hmelah chuan nu a ni tih pawh hriat mai a har zawk hial.
 
Chutia thlalak vel kan en kual lai chuan kan titi pah reng bawk a. Kan chhungkaw chanchin te hrilhin, uluk takin a lo ngaithla a, a mittui parawl kiang chung chuan ka zakah chuan rawn zet lutin min kuah chawih a. Nu leh pa ka nei tawh lo va, unau ti-a sawi tur ka nei hek lo. Chhungte chu nei ve bawk mah ila, veng kar a inhlat deuh avangin kan inhmu tam thei lo va. An bula awm tura min sawm ngawng ngawng pawh an awm ve bawk na a, mipa ka ni alawm tiin, mahnia han tal hran ve hrim hrim ka duh zawk rih a. An pawimawhzia leh an hlutzia hre thiam tho mah ila, têt tê aṭanga awm ṭhanna an nih loh avangin va awm kha ka duh chiah lo a ni ber mah zawk.
 
“Eng vanga vanduai tura piang bik ngawt nge ka nih le? Mal bik ngawih ngawih tura duan ka ni bik em ni?” tiin keimah leh keimah ka inzawt fo ṭhin. Siamtu hian min rin zawh tawk vangin he hringnun hi min pe nge ni a, harsatna tam tak paltlang turin min duh zawk? Pathian lakah pawh ka vui ve fo ṭhin. Ka nun chu a kal sual mek tih pawh ka hre thiam ve tho; mahse, eng mah pawisak lohna chu ka thinlungah a rawn lian zawk zel si a. Ka thinlungin thil ṭha ni-a a hriatna lam chu ka zawh duh rih lo a ni.
 
Puipuii chuan nghet takin min kuah a, “Duat, i ta ka ni reng dawn alawm. I tân ka awm reng ang a, i harsatna chu ka harsatna a ni ang a, i natna pawh ka natna a ni bawk ang. Eng tikah mah ka kalsan lo ang che. I neih chhun, i ta chauh nih ka duh,” tiin a insut hraih hraih a.
 
A sam rawn uai thla chu a bengah zehsak pahin a bianga mittui luang chu ka hruk hulsak a, a biangah chuan ka fawp vawng vawng a. Ka mitah rawn enin, ka hmuiah chuan a hmui nem chhah talh leh sen no chêk chuan mi rawn fawp ta vawng vawng a.
 
Kan inkeih miah miah a, kan duhthawh tulh tulh a, kan lei leh lei chu kan insualtir nawk nawk a. Ka lei chu a hmuam pulh pulh a. A hne dawk dawk a. Ka pum chuan a zat hian ka za chhuak leh ta chuai chuai a.
 
Kan thawmhnaw hak chu phelh vekin kan infawp mawlh mawlh a. A taksa chul kual ruai ruai chung chuan a nghawngah chuan ka fawp thla a, a hnute ka fawh thlen lai tak phei chuan a chhing diar diar a, a rum halh halh a. “Duat, a nuam lutuk, ka hnute kha sawk tawn tawn rawh, a ṭang vek,” tiin, ka lu-ah chuan a rawn kuah a. A hnute hmur chu vuanin ka kâah chuan naute hnute pek ang chuan min hnektir a, a nuam ti chu a si hlar hlar a, a dak awrh awrh a.
 
Chutia a han awm takah chuan kei pawh chu min tizauthau lehzual a, duhthawh zet chuan a hnute chu ka hmuam pawk pawk a. Ka lei tikhawngin a hnute hmur chu a rang thei ang ber chuan ka liak nawk nawk a, a nuam ti lutuk chu a au deuh ṭhawt ṭhawt a, min kuah nghet tulh tulh a. Min kuah nghet lutuk chu ka taksa te hi a na ṭhum theiin ka hria.
 
Ka zang khawng mar zet tawh chu a hum lip pah nawk nawk a, khumah chuan min nam tlu a. Zangthal chuan ka mu a, ka zang khawng mar kawh lurh mai chu a han chhaih kual vel a, a hum lip leh zawt zawt ṭhin.
 
“Zanglianpa! I zang hi ka ta vek a nih hi!” tiin a han fawp kual vel a, ka lik awr lamah te chuan a lei hmawr chuan a han liak kual vel a. Ka za chuai chuai a, ka mur chuai chuai ni ber hian ka inhria.
 
Duhthawh zet chuan ka zang chu a hmuam puk puk a, a hmuam tlum pawk pawk a. A chil chuan a han ti nal leh deuh va, a dang hawlh thleng rawk rawka a han hmuam phei chuan nuam tak a ni! A nawm dan chu sawi fiah thiam chi pawh a ni lo.
 
Kei pawh chuan a hnute mar kawh lah mai chu ka lo ṭhamsak ve tawn tawn bawk a. A hnute hmur te chu ka han hmeh hrualsak nawk nawk ṭhin a.
 
Chutah, ka kuai zangthal nawk a, a lo nui seih a, a dawrh thei ang ber chuan a mu kâk nghal suah a. A chhu vum mawi zet mai, thinghlim taka enkawl tih hriat tak, chu ka han fawp kual den den a, ka lei hmawr chuan ka liak kual vel a.
 
“Duat, a nuam lutuk! Thun tawh mai rawh”.
 
Chu veleh a chhu chu ka lei chuan ka’n liak duai a, a phu deuh zawk a. A mawnah chuan ka liak nawk nawk a, a nuam ti lutuk chu a kut lehlam lehlam chuan bedsheet chu a tham tawn tawn a. A chhu chu a rawn dawh poh tulh tulh a, ka lei chu tikhawrin a chhu kuaah ka’n liak lut zul zul mai chu a rawn ṭhu kang zawt a, ka lu-ah rawn dawnin, “Duat, a nuam lutuk! Ka chhu kha ei vek rawh, liak darh vek rawh, min tihur lutuk, lei hur pa,” min ti mawlh mawlh a.
 
Kei lah chuan ka duhthawh tulh tulh bawk nen, a au ṭhawt ṭhawt a, a si hliam hliam a.
 
“Duat, ka chhu hian i zang kha a mamawh tawh lutuk. Min lu tawh mai rawh”.
 
Kei lah chuan a thu sawi hre lo ang maiin ka liak uar tulh tulh thung a, a hnute mar kawh lah chu a lo ṭham nawk nawk a. Nuam a ti lutuk chu a sai ngawr ngawr a, ka ka chu a rawn dep euh euh a.
 
A au ṭhawt ṭhawt a, mi rawn kuah nawk a, ka zang chu manin a chhu kuaah chuan a thun a, a han ip tight vak mai chu nuam tak a ni! A lum ham ham lehnghal!
 
A zo dawn hnai tih ka hria a, dimna tel miah lovin ka’n dep tlir tak tak mai chu a au tuar tuar a, min kuah chawih chawih a. A zo chu a thaw kawk a, “Duat, a nuam lutuk,” tih pahin duhthawh takin mi rawn fawp ta hlawp hlawp a. Mahse, kei ka la zo ve si lo va.
 
A chhu tui pur tawh nal zet chuan min tihur laklawh tawh bawk a, ka bungbuttir a. Hnung lam aṭang chuan ka han dep tlir leh zawt zawt a, a rik hian a ri zawt zawt mai a ni. A rum halh halh a. A rawn nawr let pah auh auh bawk a, ka zang pawh chu a tlum thuk thei khawp mai.
 
Eng emaw chen a bungbu lai ka dep hnu chuan ka ṭhu tung a, ka mal chungah chuan ka ṭhuttir a. Ka zang chu a chhu kuaah chuan ka thun a, a rawn ṭhut tlum zawt zawt a. A hnute bu nalh zet mai chu a ting auh auh a, ka kut pahnih chuan ka ṭham tawn tawn a. Kan infawp pah nawk nawk a, a rawn su rang tulh tulh a. Ka zang pawh chu a rawn khawng zual tulh tulh a.
 
Khumah chuan ka nem tlu nawk a, a mawngtam zawnah chuan lukham ka dah a, a chhu chu a rawn pawng chhuak thar a. A chungah chuan bawk chho nghalin ka han dep leh zawt zawt a.
 
Ka dep rang tulh tulh a. Ka dep tlir zawt zawt a. Ka zang chu a rawn mar thut a, ka baw chu a chhu kuaah chuan a chik lut ta puat puat a. Amah pawh a lo zo nawn leh chiah a. Kan inkuah a, kan infawp vawng vawng a. Kan mu ta siai siai a.
 
Zing lam dar thum velah chuan ka harh hlawl a, Puipuii chuan ka zang chu a lo hmuam run mai a. Mi rawn en a, a rawn nui seih a. “Ka châk lutuk a, i muhil tui sia, ka tiharh ngam lo che a,” tiin ka zang chu a hmuam chhunzawm leh pulh pulh a. Khawvar hma chuan kan indep leh ta nge nge a.
 
Ka inmamawh tawn dun bawk a, khawvel pialral chu kan chen mawlh mawlh hi a ni ber mai. Kan zawh fel chuan kan muhil leh sek a, kan harh leh meuh chuan zing dar 8 a lo ri der tawh mai a. Sunday a ni bawk a, kan hmanhmawh lem lo va. Mu chung chuan inkuah pahin kan titi ta mai mai a.
 
Chaw kan ei kham meuh chuan dar 10:30 a lo ri der tawh a. Puipuii phone chu a rawn ri ral ral a, Sangpuii a lo ni a. Puipuii chuan ka bula a awm thu te a hrilh hnu chuan, an unaua kan in rawn hmuh an duh ve thu Sangpuii chuan a sawi a. “Nia, lo leng r’u, kan inhmu khât si, ka ngai tawh che u alawm,” a ti a.
 
An inbiak zawh chuan, “Duat, Sangpuii te unau rawn len an duh a, i han hruai peih ang em? Mahse, vawi hnih thiar an ngai dawn nia,” a ti a.
 
“Nang berin i tih te chuan ka kal lo ngam nang!”
 
Ka insiam sawk sawk a, Sangpuii te unau lam turin scooty chuan ka tlan nghal a.
 
In ka han thlen chuan an lo inpeih diam tawh a; mahse, in-tripple chi a nih loh avangin, ‘Puipuii nen lo titi te pawh an duh ve ang’ tiin, Sangpuii zawk chu ka hruai hmasa a. In ka zuk thlen chuan Sangpuii pawh chuan kan awmna vel chu nuam a ti ve ngang mai. An au deuh chel chul a.
 
Rintei’n min lo nghah reng tawh avang chuan awm khawtlai lovin ka let leh nghal a. Kawngah chuan ei tur eng ilo vel ka lam chho pah a. In ka thlen chuan Rintei pawh room lamah a lo inchei ṭha mek a.
 
Sangpuii chuan a nau chu a rawn phone a, charger leh pendrive a rawn chah a. A dahna a sawiah chuan a hmuh mai loh avangin a zawng kual a, kei pawh chuan ka lo thlek kualpui ve bawk a. Lehkhabu dahna chhuarah chuan a lo awm chu niin, ngawi rengin ka la a, ka ak bo nghal daih a; Rintei fiam ve hrim hrim ka duh sia.
 
Rintei hi a ṭawng tam lo va. A ngo ver vei reuh a, a hmelṭha veng mai a ni a. Nu lian lem lo, khal mawi tak, a hnutebu pawh ‘pa hmei chhungtlai chu a sawr chhuah theih awm mang e’ tih vawng vawng tham a ni a. A mawngbawr lian ṭha nelh nawlh chu a hnung lamah a la vum poh tarh zui a. Hei tak hi a nia hmuh kân harsa em em ṭhin chu. A mal mum ṭha zet mai te, a chawn sin deuh rat mai te. A te na vang vang a, model pian nalh kan tih ang ni lo mah se, mipa mitah thung chuan pian nalh tia sawi loh phal chi a ni lo thung. A hmel aṭang pawhin mi zakzum tak a ni tih chu hriat thiam theih bawk mah se, a rûk tak chuan han fiam pawh a ngam ve viau ang tih chu a rin thiam theih mai.
 
Rintei’n steel almirah chhung vel a zawn lai chuan a bulah chuan ka va kal hnai a, kawngkhar a rawn hawng tur chiah chu ka va tauh lui chawrh a. “Aiah!” tih pahin ka lu chu ka dawm nghal chat a, kan piah deuha khum tlangah chuan ka ṭhu phei nghal a.
 
“U Zonun, a na em? Ka tihpalh lutuk, i lo awm ve tih ka hre lo va,” tiin ka bulah chuan a rawn tlan phei nghal a. Ka kuta ka hupna chu a rawn thlek de de a. Tlem a lo pawng ve deuh avang chuan a inthiam lo lehzual a. Chu tak chu a tir aṭanga ka thil tum a ni si. Hisap a fuh chho dawn riauva hriatna ka nei a, ka phur tawlh tawlh mai.
 
“A na lo, a ho lutuk, a reh leh mai ang,” tiin ka’n tuai deuh nawk nawk a. Ka bulah chuan rawn ṭhuin, “Ka tihpalh lutuk aw,” a rawn ti leh a.
 
“A ho lutuk! A na lo tak tak, mipa ka nih hi,” ka’n ti leh vel a. “I va’n rimtui ve!” ka’n tih zawm leh zat a. A nui seih a.
 
“Engtin nge kan tih ang? Nachhawkna ei mai la?”
 
“Puan chhanah rawn chhem la, a dam leh mai ang,” ka ti a, ka nui sun sun a.
 
A tho vut a, puan nem rawn lain ka lû chu a tuam a, a chhem ta tak tak a. A lum deuh ham ham lehnghal a, a nuam vei phian lehnghal!

=============
Bung 8-na:
=============
Chutianga Rintei’n ka lû a rawn chhem lum ham ham takah chuan thisen kal vel dan pawh a inthlak danglam nghal zung zung a. A hnute bawrin ka dar a rawn do al mai te chuan ngaihtuahna a ti danglam telh telh bawk. Pawm thut a, khuma mutpui mai ka duh rum rum; mahse, mipa taka chet ngei kha ka duh bawk si a.
 
Rintei bulah chuan, “A pawp lem loh chuan a reh leh mai ang. Tunah chuan a na pawh ka hre mang tawh lo,” ka ti a. Ka bula rawn ṭhut pah chuan, “A pawng deuh ul a, a nat hmel lutuk,” a ti a.
 
“Hetiang te chu chaw ei titui tawk lek a nih hi. Mahse, tlemin ka lu a la hai deuh”.
 
“Tui i in duh em? Ka va lak ang che aw,” tih pah chuan a tho nghal vut a.
 
Tui bottle chu a rawn keng phei a, a rawn hawng phei mawlh mawlh a; a rawn nui phei sen sen a. Ka bul a rawn thlen dawn lai tak chuan chhuata extention hruiah chuan a inpal nawk a, ka lamah chuan ka rawn pai phei nawk a. Ka lo inring hman bik si lo va, a tui ken chuan mi leih ta chhuai a!
 
Rintei tlu tur chuan min rawn delh dawt a, a au ṭhawt a. Khum kotlangah ka hnung tauh dawtin kan tlu a. Ka hnungzang chu tlem a pilh leh a, a thip phian lehnghal a. Rintei inthiam lo lutuk chu a khawngaihthlak zawk.
 
Kei chuan nui chungin, “Vawiin chu kan va che chhe dun ve! I na em?” ka ti a. “Aih, na lo ve. Ka tihpalh lutuk aw,” a ti bah nawk nawk a.
 
“A ho lutuk! Ka pawm theih phah che a, a nawm phian kha,” ka’n tifiam a.
 
“Sual suh aw. U Puipuii emaw min ti ringawt ang e,” a ti ta reuh va.
 
“Chutiangin ka hriat pawlh ve mai mai ngai lo aw. Puipui chu i tluk chiah lo na a; mahse, khal lamah chuan i khum han han!”
 
“Hmmm! Vel a che! U Puipuii nen lo riak leh tawh ula?”
 
“Eng vang ngawtin maw?” ka ti a.
 
“In rawn riah khan a nuam ve alawm”.
 
“Hman zan kan rawn riah pawh khan i mut daih tho kha, kan rawn kal tih pawh i hriat tawp loh kha,” ka ti a.
 
“Ka hre reng, ka muhil der alawm”.
 
“I va’n chhe tak!” tih pahin ka hnung lam chu ka ban a, khum tlangin a lo roll-na chu ka tuai a. Chu veleh ka hnung chu a rawn ban ve vat a, “Awi! A thi a nih hi! A thip viau em?” a ti a.
 
“Thip ve deuh; mahse, eng tham mah a ni lo”.
 
“I kawr huh pawh hi engtin nge kan tih ro ang?” a ti a. Ka chhan hmain ani bawk chuan, “A-u te bia la, chhuanlam eng emaw siam lawk mai rawh. Heater-ah kan hem ro lawk mai dawn nia,” a ti a. Heater chu a va on nghal a.
 
Puipuii chu ka phone a, “Zodinah petrol a lak theih rih loh avangin Ramhlun lamah ka va lam kual lawk dawn a nia aw, nakinah lak mai tur a vang dawn an ti sia. Rintei kha lo bia ula, min lo nghak lawk mai rawh se, ka rei lo ang,” ka ti a.
 
“Aw le, fimkhur la aw. Rei loh tum la,” tiin Puipuii chuan min lo chhang a.
 
Ka kawr chu ka phelh a, heater-ah chuan Rintei chuan a hem a. A phone chu a rawn ri ral ral a. Puipuii chuan ka chanchin vel chu a rawn hrilh a. Rintei chuan nui pawt pawt pah chuan mi rawn mitmei zauh zauh va. An inbiak zawh chuan, “Dawt i va’n sawi thiam tak! Ka bialpa i ni ang tih ka hlau,” a ti a, a nui awr awr a.
 
“Nangma min tihtir a nih kha. A nih leh ka’n hrilh ṭha leh ang aw”.
 
“A ngai lo a! Ka fiamthu mai mai a nih kha,” a ti a, mit khap lek lovin mi rawn en doh doh a.
 
“Eng eng? Min en run run suh, ka zak ve tho a nia,” ka’n tifiam vel a.
 
“U Puipuii aiin i ngo zawk lo maw?”
 
“I ho em mai a! Ngo zawk mah ila ka fit zawk tho bawk.”  A nui tawi tap a.
 
Ka hnung chu powder hnawih tum chuan ka’n bei ṭhin a, ka tifuh hlei thei lo va. Chutah Rintei chuan, “Khawi, ka lo ti ang,” tiin, khumah chuan min muttir a, ka hnungah chuan powder chu hnawihin a chul delh delh a.
 
“I kut a va’n dam nuam ve!” ka’n ti deuh hluai a. Engtin mah min chhang lo.
 
Ka dar vel chu a hmet niap niap a. A chet vel dan aṭang chuan a powder hnawih chu a ngaihsak tawh lo va, thil dang daih a rilruah a awm tih chu ka hre thei mai a. Muangchang chuan ka’n lehhawi a. Ka lamah chuan ka kuai awn a, a hmuiah chuan ka fawp nghal chawt a. Min chhang lem lo va, a ṭang lem lo bawk.
 
Ka bulah chuan ka pawt mu a, ka’n fawp leh chiah chu min chhang let chiang tawh kher mai.
 
Kan inkeih mawlh mawlh a. A hnutebu lian zet, phu deuh ul ul thei chu ka ṭham pah nawk nawk a. Ani pawh chuan min dan tumna a nei chuang lo bawk a, ka kut chuan ka zut kual ruai ruai a. Thaw a rawng dun kher mai.
 
A chungah chuan ka lawn kai a. Khumah chuan zangthal chuan a mu a, duhthawh zet chuan a hmui velah chuan ka fawp mawlh mawlh reng a. A hnute chu ṭham tawn tawn pah chuan a hmur chu ka’n nuai leh ne ne ṭhin a. A nuam ti lutuk chu a meng phal tawh lo hi a ni ber. A kekawr kawng phelh ka’n tum chuan, “Kawngka va kalh rawh. Mi an rawn lut thut palh ang,” a ti a. Kawngka kalh tur chuan ka tho va, ka lu dawn tih ka chiang ta bawk a, ka nui phei vur vur a. Kawngka chu ka va kalh a, rang zetin khumah chuan ka let leh nghal a.
 
A hmuia fawh mawlh mawlh pah chuan, “Nuam deuhin ka siam ang che aw. I khal bawk si. Dep i nuam dawn lutuk, rang deuh deuhin ka dep ang che a. I chhu kuaah ka zang ka thun tlum pulh pulh ang a, nuam tawkin ka siam ang che aw,” tiin a beng bulah chuan ka ṭawng se se a. Min kuah chawih a, ka hmuiah chuan duhthawh zet hian mi rawn fawp mawlh mawlh a.
 
“Ka châk lutuk! I zang hi ka chep châk lutuk!” a ti ve mawlh mawlh a.
 
Kan inphelh ruak vek a. A hnute lian zet mai chu a kawh hian a kawh luah thei, mawi tak a ni! A chet hlek chuan a fawn nghal nawr nawr a, chu chuan min tizauthau lehzual hle. A chhu lah chu a vum pawng lah mai bawk nen. Nute khal tih takah a chum deuh bat bawk si a, chu chuan a chhu pawh a ti lang vum ṭha thar thar khawp mai. A phengphelep kan tih ang pawh kha a nei ve miah lo. Tlemin a dum deuh na a, a hmul a awm lo bawka a lang thianghlim ser tho.
 
“Bawihte, i chhu-ah hian ka zang luhtir i phal em?” ka ti a.
 
“Ummm, phal e, i zang hur kha ka chep châk lutuk! Rawn thun vat vat rawh. A-u te’n mi rawn phone leh hman palh ang”.
 
A chungah chuan bawkin a hnute chu ka hne dawk dawk a. Ani chuan ka zang chu vuanin a chhu kuaah chuan a lo thun pah mek bawk a. A lut lum riai riai a. A khur der der a.
 
“A nuam lutuk! I zang a lian ṭha si, min dep hrep rawh. I zang hi ka cheh châkna a rei tawh lutuk,” a ti mawlh mawlh a.
 
Sangpuii khumah chuan a nau Rintei chu ka dep zawt zawt a. A nuam ti lutuk chu min kuah nghet thei ngei mai. Eng emaw chen kan indep hnu chuan a vawrtawp kan thleng ve ve a. Kan innuih seih a.
 
“Rinte, a nuam i ti em? Lûk i va’n nuam em em!” ka ti a.
 
“Ummm, nuam lutuk! I dep nuam lutuk ringawt. Ka bialpa ai pawhin i zei zawk a, i dep nuam zawk bawk. I nei lian si. U Puipuii chu a vannei bik e! I duh hun hunah i lu thei bik dawn sia,” a ti a.
 
“I thîk em ni?”
 
“Thîk ve deuh,” a ti a, a nui seih a.
 
“I ho lutuk. Nang pawh i bialpa ai ka lo awh zeuh zeuh mai ang chu, i phal te chuan,” ka ti a.
 
“Tunah chuan thingtlang lamah a haw rih a, a la awm deuh rih dawn a. Nghei reng hi a hrehawm, a nawmna tem ve tawh laklawh chuan,” a ti ta reuh a. An lo inlu ngun ve fe tawh a nih hmel.
 
A hmuiah fawh nawk pah chuan, “Lungngai suh. Ka ngheitir lo ang che, i duh phawt te chuan in pa ai awhin ka lu ziah dawn che a nia,” ka ti a.
 
“Tak tak aw?”
 
Ka lu chu ka bu nghat a. Kan tlai lutuk dawna ka hriat vang chuan kan insiam sawk sawk a. Ka in lam pan chuan kan kal ta nghal a.
 
Kan zuk thlen chuan room-ah chuan Sangpuii leh Puipuii chuan hla ngaithlain an lo lâm vak vak a, nuam an lo ti ngang mai. Mahse, zu rim nam deuh ham ham ka hre tlat.
 
Eng mah sawi lem lo chuan choka lamah tui in turin ka phei a, Puipuii chuan mi rawn zui vat a.
 
“Duat, Sangpuiin beer a rawn keng a, in ka phal vak lo na a, a in lui a. Min hauh ka hlau si...”
 
“I in ve em ni?”
 
“Aih, teuh lo mai a! Ka duh teuh lo!”
 
A hmuiah chuan ka fawp veng veng a. “Um, pawi lo. An duh leh tlaiah chaw eitir nghal ila,” ka ti a.
 
“Nia, kei paw’n ka lo sawm deuh reuh tawh,” a ti a.
 
Room lamah chuan kan phei a, Sangpuii pawh a lo kai ve deuh tawh bawk nen nuam a ti ngang mai! Rintei lah inthlahrung dâkin a awm a. Puipuii bulah chuan, “Rintei hi kawm hlim ve deuh ula, a inthlahrun hmel si,” ka ti a. Sangpuii chuan a nau bulah chuan, “Mam, i duh ve em?” a ti a.
 
Rintei chuan Puipuii chu en pahin, “I in ve em ni?”
 
Puipuii chu a lo nui mai a. Puipuii chu ka va mitsir zeuh a, zaizirin in ve angin awm rawh ka ti a, a lo man thiam khawp mai. Puipuii chuan aw tih nan a lu a bu nghat a, Rintei pawh chuan beer chu a in ve ta bawrh bawrh a. Kan boruak pawh a nuam ṭan ta khawp mai.
 
Zanriah ei hma deuhin Puipuii chuan, “Duat, tlem te in ve ila? Sangpuii hian can nga lai a rawn keng a, pahnih chiah an la in a. ‘Zu tak tak pawh a ni lo, a ho lutuk! Lo in ve r’u’ a ti tlut tlut a,” tiin a rawn sawi siam siam a. “Mahse, i phal loh chuan ka tilui lo a nia,” a tih chhunzawm zat a.
 
“Han inpui la; mahse, in tam lo la. In tam deuh chuan a ruih ve theih tho a nia,” ka ti a.
 
“I in ve dawn lo em ni?”
 
“Nizanah ka intiam tawh”.
 
“A nih chuan ka in duh bik lo,” a ti a.
 
“A ho lutuk. I ṭhiante’n nuam an ti lo ang. An unau chauhin an awm lehnghal,” ka ti a.
 
“‘Nih min hau suh aw?”
 
“Hau lo ve! Hei, rawng ka bawl zo ṭep a nia. Lo va titipui la. Nakinah kei pawh ka rawn phei ang. Chawhmeh vil lawk a ngai sia,” ka ti a. Puipuii chuan ka biangah mi rawn chuk zeuh a. ‘Leh lawk’ tih pahin ka hmuiah a rawn fawp leh a, a ṭhiante bulah chuan a va kal leh ta a.
 
An in ṭhang vak lo ni ngei tur a ni, ka rin aiin daihin an nawi hlawm a. Chaw pawh mumalin an ei thei lo. Zan lamah chuan an inluak chhawk a, ka veng tlaivar deuh thaw lehnghal. Hmeichhe rui chhe bulah hi chuan tisa châkna pawh a chhuak thei lo hi a ni ber.
 
Zing khawhar hnuah chuan an rawn tho sap sap a. Chhun lama tih tur nei vek an nih avangin chaw pawh ei tawh lem lo chuan taxi ka kohsak a, an haw hlawm ta a.
 
An han haw diak mai chu a reh hian a reh ruih mai a. Message ka dawng mawlh mawlh reng a. Ngaihdam dilna leh an inthiam loh thu an rawn sawi nak nak hlawm a. A hlimawm phian zawk lehnghal a. Tih tur em em ka neih hran loh avang chuan in bul vel ka tifai thuak thuak a. Ka zawh fel meuh chuan chawhnnu dar khat a lo ri der tawh a.
 
Ka inbual fai zawh hnu chuan room-ah chuan computer ka en kual mai mai a. Chutih lai tak chuan ka rilruah thil dang a rawn lut thut a. Ka nu room lamah chuan ka phei nghal a. Almirah chu ka hawng a. Pawisa tam tham tak lo awm chu ka chhiar melh melh a. A vaiin nuaih 10 lai a lo nia! Mak ka ti hle. Engtianga a neih nge ni ang tiin ka ngaihtuah nasa mai.
 
Lehkha pawh a awm tak e tiin, lehkha chu ka zawng leh nghal vat a. Lehkhathawnah chuan hetiang hian a lo inziak a.
 
“Ka fapa, ka neih chhun Zonunmawia (Bawiha),
 
He lehkha hi i chhiar hunah meuh chuan he khawvelah hian ka awm tawh kher lo maithei. Ka ngaihtuah ringawt pawh hian ka lung a chhe tak zet a ni!
 
Bawiha, i pa’n min boralsanna pawh kum 20 dawn a lo ta reng mai. I pa kha ka ngai ṭhin lutuk. Ani khan min la dampui ni sela chuan hetianga mal ngawih ngawiha i awm bik hi ka ring lo. I pa kha pa ṭawng tam lo tak mai a ni a, mi dang pawi a sawi ngai meuh lo. I pain min dampui chhung khan vawi khat mah min hau ngai lo va. Kan theih ang angin kan ingaihsak tawn a, reithei te mah ni ila, kan phak tawkah chuan kan hlim ve hle ṭhin. Kan inhmangaihin tu dang mah hi kan ngai bik lo. I lo pian phei kha chuan kan hlimzia hi kan sawi chhuak thiam lo a ni ber.
 
Bawiha, he ka thu sawi tur ka sawi avang hian i rilru ka tina a nih pawhin thu dik tak i hriat ve ngei ka duh vang a ni tih mih hriatsak la ka duh a ni. Zirna lamah thiamna ka nei lo va. Chuvang chuan, i zirna pawh a theih ang angin ka pui hram hram che a ni tih pawh hi min hriat telsak hram dawn nia aw.
 
Nu leh pa bula seilian ka ni lo va. Ka pu te bulah awmin school ka kal ṭhin a; mahse, i pa nen hian kan intawng a, kan induhin kan inhmangaih ve em em a. Pawl sawm ka pass hlim khan i pa nen hian kan chesual a, nau ka lo pai ta a. I pa chuan a nu leh pa te bulah a sawi a; mahse, kan la naupan em avangin min pawm thei lo va. I pa hi police-ah hian kum hnih a service ve chauh a la ni.
 
Chutia i pu te’n min pawm theih tak si lovah chuan, “Inru mai ang, ka ṭhianpa te kan fin rih ang a. In luah tur kan zawng chawp mai dawn nia,” tiin thutlukna a siam ta a. Hemi ṭuma ka hlimzia kha! Ka ngaihtuah let pawh hian chang pawh hian ka la hlim veng veng thei.
 
Bawiha, sawi tur a va han tam tak em! Mahse, eng ber nge ka sawi ang tih reng ka hre lo! Engtin nge tunah hian hun i hman mek tih lah ka hre der si lo. Ka ngai lutuk che asin ka fapa, kuah vawng vawng chea nufaa han infiam ve te hi ka chak ṭhin lutuk, vawi tam tak ka suangtuah ṭhin. Mahse, hmuhsit i tawh loh nan i thiamna ka duh bawk si a. Hetianga kan awm hi a ngai ta si a ni.
 
Bawiha, min ngaidam hram ang che aw. Tunah hian thisen cancer ka ni a, inenkawlna tur ka nei si lo va, i school kalna tur a lo ngai reng bawk nen, a theih ang angin sum thawh chhuah dan ka zawn a ngai bawk si. Doctor te’n ka inenkawl vat chuan ka natna hi a la dam theih tur thu min hrilh a; mahse, sum leh pai kan neih miau loh avangin han tih vak ngaihna ka hre si lo. Ka chhungte ka pun ngam lo va, i pa chhungte lah ka pun ngam hek lo.
 
Bawiha, ka taksa a na em mai, ka ziak hlei thei lo, ka hnar a rawn thi leh tawh a. Nakinah remchangah ka chhunzawm leh mai dawn nia. Tuna he lehkha ka dahnaah hian lehkha dang a awm mai loh chuan thingremah emaw almirah hnung lam bag-ah emaw i en mai dawn nia. Ka chau rih em mai. Bawiha, ka hmangaih che.” tiin, he thuziak tawi te hi a lo awm a.
 
Ka ngaihtuahna chu a kal ding hle mai a. “Nu, i va’n a tak em! Nunna hi a hlu asin. Ka nu,” tiin ka mittui chu a rawn far nghal ṭuk ṭuk a. Ka thinlung chu chemtea chhun ang mai hian a nat hian a na ngawih ngawih mai a ni. Uar tak chuan ka ṭap hawm hawm a. “Ka nu, engati nge tunah ka hriat ve chauh theih a, hetiang tur hi a ni lo asin!” ka ti a.
 
Ka insiam sawk sawk a. Ka nu thlan lamah chuan ka tlan phei nghal a. Ka nu thlan ka va thlen chuan khua a thim thet thet tawh a. A thlan ka thlen chuan ka bawk hnawp a, uar takin ka ṭap ta hawm hawm mai a, ka nu chu ka au tuar tuar a. Mahse, chhanna reng a awm si lo.
 
“Nu, engati nge hetiang hian i tih a! A ni thei lo. Khawingaih takin lo kir leh hram rawh, keima’n ka enkawl dawn che alawm,” tiin ka au vak vak a. Mittui nen chuan ka nu thlan chhinchhiahna kross inphun chu ka kuah a. Thlasik boruak vawt tak chuan ka taksa pawh chu engtik laiin nge min man ka hre lo. Ka nu thlan chungah chuan nikhaw hre lo chuan ka lo awm reng chu niin!
 
Ka harh chhuah leh meuh chuan khumah hian ka lo mu a. Pitar pakhat hian, “Bawiha, i rawn harh chhuak tawh maw? I ril a ṭam em? Eng nge i duh?” tiin min min lo zawt var a. Tu nge a nih tih reng ka hre ngai hauh lo. Mak ti takin chu pitar chu ka en ha reng a. “Bawiha, nizan khan thlanmualah thichhawngin an hmu che a. Inah hian an rawn pawm chho che alawm. Tunah hian Muthi-ah i awm mek,” a ti a. Ka harh kawk a. Thawh tuma ka indawm kan dawn lai tak hian pa pakhat hi thisen chaw keng chungin a rawn lut a. “I taksa a chak lo em mai drip hi khai phawt ila, i harh kawk mai ang,” a rawn ti a. Ṭawng ngaihna vak pawh ka hre lo.
 
“Ka pu, ka ṭha alawm. In lamah ka...” ka tih mek laiin, “Hei tal hi kan khai zawh phawt loh chuan, kan lei laklawh tawh,” a rawn tih tak tlat avang chuan ṭan vak ngaihna awmin ka hre ta lo va.

=============
Bung 9-na:
=============
Chawhnu tlangher a nih meuh chuan ka taksa pawh tlemin a lo chak leh deuh tawh bawk a, in lamah ka haw ta a. Ka thlen veleh ka inbual a, ka inbual zawh hnu chuan room-ah laptop ka en mai mai a. Ka nu leh pa thlalak hlui te, ka nun nena kan thlalak dun tam vak lo te chu ka en nawn tluk tluk a.
 
Chutih lai chuan ka ngaihtuahna chu khawvel danga cheng turin her danglam a ni mek a, suangtuahna ramah chuan ka thlawk ta delh delh a.
 
Ka ṭhian neih chhun leh ka kianga awm reng chu ka suangtuahna hi a ni deuh tawp mai. Ka harsatna leh manganna te chu chinfel a ni dawn lo tih hre reng chungin, chu ka suangtuahna khawvelah chuan ka thlen mawlh mawlh a. Ani chuan ka natna leh ka manganna te chu min hriat thiampui emaw tih turin a lo dawng sawng mawlh mawlh a. Boruaka thamral leh mai mai tur mah ni sela, ka rilru dik tak ka thlen ngamna awm chhun chu ka suangtuahna khawvel chu a ni tawh mai. Ka khawvel hi a va’n zim bik tak em!
 
Ka khabea ka mittui rawn luang thla ngiai ngiai chuan min tiharh zawk a. Khua pawh chu a lo thim fel leh der tawh mai.
 
“Eng nge tih tur ka neih, eng nge hma chhawp ka neih?” tiin ka inzawt neuh neuh a, laptop chu ka han hmet eng a, ka nuin Millenium Centre kawta thla a lak, a nuih sen senna chu a rawn lang hlawl mai a. Ka en a, ka en nawn leh ṭhin. “Ka nu,” tiin ka phun sep sep a. “Nu eng emaw tal sawi rawh,” tiin ka au lawm lawm a. Mahse, a reh hian a reh tlawk tlawk mai a ni.
 
Thil eng emaw ka hre chhuak zawk a. Ka nu room lamah chuan ka tlan lut nghal a, a lehkha min hnutchhiah chu ka hai kual a. Ka chhiar tawh ho bak eng mah ka hmuh belh lem lo. A tawpah chuan ka nu khum piah deuha thingrem chuan ka mit a la ta zar mai a. Ka va pan hnai a, tala te reuh te hian a lo inkalh a, chabi chu ka zawng nghal a. Ka hmuh mai tak loh avangin tuboh-in ka chhu chhe ta ringawt a.
 
Ka nu leh pa inneih thlalak, A4 size frame, chu a lo let bal a, ka pa thawmhnaw tlem thleh fel thlap leh ka nu thawmhnaw ṭhenkhat, uluk taka thleh tih hriat tak mai, chu a lo inrem ṭham a. Dim takin ka hai kual zel a. Thingrem mawngah chuan file pakhat, polythene-a intuam, chu ka zuk dap fuh ta a. Rang takin ka phawrh nghal a, file chu ka hawng zung zung a. Lehkha ṭhenkhat chu LSC leh Land Revenue pektna tih vel a ni a, a hnuai lamah chuan kutziak mawi taka ziak, phek thum lai awmna chu ka hmu fuh ta hlauh a. “Hei ngei hi a nih hi,” tiin ka phun sap a. Ka room lamah chuan ka keng chho ta a.
 
Ka nu lehkha min hnutchhiahah chuan hetiang hian a lo in ziak a:
 
“Ka fapa, he lehkha hi i hmuh hunah meuh chuan he khawvelah hian ka awm ve tawh lo mai thei, i tana ka lehkha ziak ṭhenkhat chu i chhiar tawh mai thei a, i la chhriar lo a nih chuan ka room almirah chhungah khan ka hnutchhiah che aw.
 
Bawiha, i hnenah hian sawi tur ka va han ngah tak em! Mahse, hmaichhanah erawh chuan ka sawi ngam bawk si lo. Bawiha, khawngaih takin min ngaidam hram dawn nia aw...” tiin bul chu a rawn ṭan te te a.
 
“Ka fapa, ‘Ka nu’ tia i koh ve ṭhin hian nu nih a tling zo lo hle a ni. Engtiang pawhin min dem mah la, thiamthu sawi tur reng reng ka nei lo! Bawiha, min ngaidam nawn mawlh mawlh ang che aw. Sawi ka va han huphurh tak em! Mahse, engkim hre ve la ka duh a ni.
 
Ka fapa duh tak, kum 6 liam ta khan, nang chu hostel-ah i awm daih kha, hostel fee pek a hun tawh si, pek tur ka nei bawk si lo. Thil eng emaw han hralh mai tur lah ka hre si lo va, han pûk tur leh han ban mai tur lah ka hre bawk si lo. Hostel fee lah chu thla hnih fee kan bat tawh avangin Rs 5,000 lai pek a ngai bawk si. Ka kutah Rs 800 chiah ka kawl bawk si, tih ngaihna hre lovin ka buai hle a.
 
Vanglaini chanchinbuah hian awmpui tur duh, lâng pawhin a theih thu an rawn chhuah hi ka hmu a, ka phone nghal a. “Rawn kal phawt la, kan sawi leh dawn nia,” an ti a. Chaw ei kham chuan inhlawhna tur lam pan chuan ka kal ta nghal a.
 
An in ka’n thleng chu, in ropui leh lian tak mai, chhawng sarih laia sang hi a lo ni a. Ka lut mai ngam lo va, pawn aṭang chuan ka phone ta a. Gate bulah chuan nu pakhat hian lut turin mi rawn au va. Ka va luh chuan in chhung engkim mai chu a fel fai vek bawk si a, eng ber nge ka tih ang ti rilru neuh neuh pah chuan ka hawi kual relh relh a. Hetiang taka in lian leh ropuiah hian ka la luh ngai loh avangin ka zam tak zet a ni.
 
Sitting room-ah chuan pa sa ṭha nelh nawlh, kum 60 mi tur vel, leh nu valai tak, kum 50 mi bawr vel tur, chu an lo ṭhu a. An bul ka va thlen chuan min lo lawm thiam hle a, min rawn hruaitu chuan min chhuahsan leh nghal a. Ka hmel an han hmuh chuan, “Ṭhiannu, pasal i nei em?” tiin min zawt a. Kei chuan, “Nei tawh e; mahse, min boralsan tawh a,” ka ti a. Kan dinhmun tlangpui chu min zawh zel takah chuan ka hrilh zel a.
 
Eng emaw chen kan titi hnu chuan an nu zawk chu hna kal tur chuan a chhuak a, an pa ber nen chuan kan awm ta a. Chawngkaw chanchin leh eng eng emaw kan sawi hnu chuan tih tur te ka zawt a.
 
“Han tih vak tur pawh a awm rih lo. In nghak tur hi kan awm lo fo ṭhin a. In han chhuahsan vek aiah tiin in nghak tur i ni ber e. Chhawngkaw member angin i awm ang a. A ṭul chuan han chet nawk nawk chang te pawh a awm ve ang,” a ti a. “Ni e, tehreng mai, min tir bawrh bawrh rawh u,” ka ti a.
 
In neitupa hi Pu Zuala a ni a, contractor niin an khawsa thei hle. Chutia Pu nen chuaha kan awm takah chuan min titipui reng a. Chumi hnuah an in chhung te chu min fan kualpui a. Room nuam tak tak leh zau tak tak an ni hlawm a. Engkim mai chu a felfai vek emaw tih mai tur a ni hlawm.
 
Karkhat chhung lânga ka kal hnu chuan riak ve mai turin min ti a. In lam ngaihtuahawm lutuk a ni lo bawk nen, a remchan dan angin ka riak ve nghal mai ṭhin. Kar thum ka thawh hnu phei chuan kan inpawhin kan inngamtlak tawh hle a. Pi ber, Pi Chhuangi chu phai lamah trainning turin a zin dawn a. An fate chu phai lama awm vek an ni bawk a, ei rawng bawltu a hran awm tho mah se, lo pui ṭhin turin min ti a. Rawngbawl chhung bak chu a awm ngai chuang lem lo va.
 
Chutia Pi ber a zin takah chuan Pu Zuala nen chauh chuan kan awm ta a. Zan rei tak tak thleng kan titi a, kan chhungkaw chanchin leh kan harsatna te min zawt a. Ani pawh chuan a harsatna leh a thil tih ṭhin te chu min hrilh ve bawk a. An nupa nun thlenga harsatna an tawh dan te chu min hrilh ta zel a.
 
Zan khat chu, Pu Zuala chu an nu nen rei fe an inbiak hnu chuan sitting room-ah ṭhuin kan titi leh a. Eng emaw chen kan titi luam hnu chuan, inthiam loh hmel tak hian, “Bawihi, i harsatna ka hria a, kei paw’n ka harsatna ka hrilh ta che a. Pasal neih leh pawh i rilruk lem lo bawk a. Inrem siamna neih i duh em?” a rawn tichhuak ta hlawl mai a.
 
“Eng inremsiamna maw?” tiin ka lo zawt let hâ a!
 
A inthiam leh chiah lo na a, tu mah dang an awm loh avangin sawi tlang erawh a tum tho tih hriat tak hian, “Tlang takin ka hrilh ang che. Mahse, thuruk tawpkhawk a nih dawn avangin i duh lo a nih pawhin ka ti lui chuang lo va. Mahse, eng thutlukna pawh siam la, min zêppui erawh a ngai dawn a nia,” a ti leh te te phawt a.
 
Chutah, “Bawihi, i duhawmin i hmelṭha ka ti tak zet a, ka mamawh pawh min phuhrûk dawn hlein ka hria a ni. Vawi tam tak ka ngaihtuah che a, ka hisap fo che a. Nupa nun min hmanpui ṭhin la, sum tak tak ka pe ang che a, i intundinna tur khawpin ka ṭanpui ang che,” a rawn ti ta hlawl mai.
 
Ka ngaihtuahna chu a bing mup a, rapthlak ka ti hle bawk; mahse, kan dinhmun ka ngaihtuah chuan duh thlang thei dinhmunah pawh kan ding chuang emaw ni le ka ti vawng vawng a. Rilru han siam dan mai ka thiam lo va.
 
Pu Zuala bawk chuan, “Zaninah lo ngaihtuah la, naktukah chhanna min pek ka beisei ang. I pawm theih dawn phawt chuan cheng sing nga ka pe nghal ang che a. Vawi khat kan mut dun hunah nuai khat ka pe leh ang che,” a rawn ti ta tawp a.
 
Sing nga! Nuai khat!
 
Ka ngaihtuahna chu a vak kual ta ruai ruai mai. Mak ka ti a, rilru mumal pawh ka pu thei meuh lo. Ka thin chu a phu dup dup mai a.
 
“Bawihi, i dinhmun siamsak che ka duh a, chumi piah lamah chuan ka mamawh min tihsak ve ka duh vang a ni pakhat bawk. A thlawna pek ngawt che chu nang paw’n nuam i ti kher lo mai thei a. Kei lahin a tawng a puia mut dun ka duh bik chuang lo bawk a. A ṭul tawpkhawk, ṭuah tawpkhawk, loh theih loh tawpkhawk a nih hunah chiah kan mu dun ang a. Nawhchizuar ang hiala i inngaih loh nan, kan mut dun apiangin sing nga i hlawh ziah ang. Mahse, hei hi kan pahnih inkar chauh atan ni rawh se. Naktuk lamah i rilru min hrilh dawn nia,” tiin, mu turin room lamah min luhsan ta a.
 
Vawi khat mut dunah sing nga! Sing nga!
 
A tukah chuan nileng deuh thawin kan inbe tam lo khawp mai. Ka rilru pawh a mumal hlei thei lo. Zan a lo thlen chuan ka thutlukna chu min zawt ta a. Ka la chhang mai thei lo.
 
“Bawihi, zak reng reng suh! Ka hmuh khawloh vang che a ni lo, nu ṭha tak i ni tih pawh ka hria. Mahse, inpuih tawn ka duh vang a ni,” tiin, zanga note clip hnih hi a rawn phawrh a, “Ka duh dana thutlukna i siam chuan cheng nuaih khat hi ka pe nghal ang che,” a ti a.
 
Sum kan mamawhna a nasa mai si a, ngaihtuahna a buaiin rilru thianghlim put a va han har tak em!
 
Darkar tam ka inngaihtuah hnuin, chumi zan chuan, ka dam chhunga a vawi khatna atan cheng nuai khat ka nei ve ta a.
 
Bawiha, ka rawn ngaihtuah veng veng che a. Ka thutlukna siam hian i dam chhungin ser a pe dawn che tih hre reng chungin, duh tlang thei lo dinhmun aṭang hian duh ka thlan a ngai tlat si a. Min dem a nih pawhin mak ka ti hran lo ang. I tana nu ṭha leh fel nih ka tumna kawng hi a dangdai bik em a tin ni!
 
Bawiha, ngaihdam phu lo hi min ngaidam ngai lo mah la ka dem ngai lo ang che. I nu ka nihna dinhmun thleng hian min paih bosak mah la, kei chuan ka dem hauh lo ang che. Dam chhunga Nawhchizuar Fapa i ni mai tur hi ka ngaihtuah apiang hian ka na veng veng ṭhin.
 
Sum lamah buaina nei map lo an ni bawk a, Pu Zuala chuan a duh zawng tih nan chuan a ui lo khawp a. Hetianga ka nun ka hman chhoh tak avang hian, sual lutuka inngaih bik lohna leh pawisak neih lohna chuan min hneh ta zel a.
 
Thla hnih a liam hnu chuan, ‘kan pahnih inkar thuruk thawpkhawk ni rawh se’ titu zawk Pu Zuala chuan a ṭhian hnai pahnih bulah min lo zuar chhawng ve leh a, ka khawvel chu a chhe zawngin a her dang lam belh ta zel a. Ka dai loh tur ka lo dai palh avang chuan ka pil thuk tulh tulh tawh mai a ni.
 
Sawi tawh angin sex hman (Awi! A ṭawngkam ringawt pawh hi ka hmang zak!) an mamawh tam lo va, min dawrtute hi mi pathum lai an ni nachungin thla khatah vawi khat mah sex hman loh chang ka nei fo; mahse, vawi khat mut dunah sing nga zel min pe vek thung.
 
Ka theih ang angin ka inkhawl chho ve zel a. Nawhchizuar pangngai anga zan tin mipa hrang hrang kawp ka ni lo na a, mahin inthiam lohna lian tak erawh ka nei reng tho va. He khawvela ka awm ve tawh loh hnu pawha i nawmsakna tur ka ngaihtuah em vang a ni a, chu chuan khawvel eng min hmuh ngamtir ve hram hram a ni e. Thisen cancer ka ni a, rei tak ka dam tawh dawn lo tih hre reng chungin i ngaihdam tlak loh nu ka lo ni ta a nih hi.
 
Bawiha, in hmun ka duh ve zia hriain, ka ṭhian zinga pakhat chuan Falkland-a a ram chu a man chanve pawh tling lovin min khulhtir a, LSC pawh i hming veka tih a ni a, ka thingremah khan a document pawimawh chu a awm vek ang.
 
Bawiha, sawi tur ka va’n ngah tak em! Mahse, ka chau tak zet, tunah hian ka bulah awmin ka fapa tia i chala fawha kuah vawng vawng che ka châk lutuk! Mahse, he nu tenawm tak hi i tan kuah tlak a ni tawh si lo. Bawiha, i ngaihdam tawh ngai loh tur hian ngaihdam erawh ka dil tho ang che. Min ngaidam rawh aw.
 
Bawiha, chuan, ka lo sawi hmaih ṭêp! I pa khan a dam lai khan insurance a lo ti hman hlauh a. Chu chu claim mai lovin, ka theih ang angin ka pek chhunzawm a. Kumin kum tawp lam hian a mature dawn a, lehkha pawimawh kengin insurance office lamah i buaipui dawn nia. Kumin hi ka daih ka inring tawh lo va, ka lehkha hnutchhiah che hi i hmuh vat ka beisei. Kei pawhin insurance ka ti a, chu pawh chu nangma’n i lo claim dawn nia. Lehkha pawimawh tur ang chu thingremah khan a awm vek ang.
 
Bawiha, sawi tur ka va han ngah tak em! Mahse, sawi ṭeuh nan hun ka nei si lo. Ka fapa, ka va han ngai tak che em!
 
Tunah chuan ka chau tawh em mai, duh tawk rih phawt ang aw. Hun ka neih chuan remchangah ka ziah chhunzawm mai dawn nia...” tiin, thisen hruk fai tumna hlimthla ni àwm tak chuan paper mawng lam chu a sen deuh nian a.
 
Ka nu lehkha min hnuhchhiah ka chhiar zawh chuan ka ṭhu sawp nuaih a, ngaihtuahna mumal pawh ka nei lo. Ka thin a rim nge, ka lawm pawh ka hre thiam lo. Ngaihtuahna ka nei lo hi a ni ber mai.
 
Keimah vangin hetiang dinhmunah hian a ding a, han dem viau dawnin ka dem theih a niin ka hre lo va. Thil ṭha leh kawng dik erawh a ni hauh lo tih chu ka hre thiam ve reng; mahse, ka nu, ka neih chhun kha a nih miau avangin ka haw phal lo a ni ber mai. Haw mah ila, ka hauh phakah a awm tawh lo va. Kir leh tawh ngai lo turin vaivuta chhilh hnan a ni tawh.
 
Ka biangah chuan ka mittui chu a far thla fap fap a. Lungchhe tak chuan mahni chuahin ka ṭap ta hawm hawm a.
 
Khawvelah hian hlimna dik tak hi eng nge ni a, eng nge hlimna awmzia chu? Ka neih chhun ka chân a, ka neih chhun te pawh chu ka tan natna a ni leh zel si. Engati nge hetiang dinhmunah hian ka din bik le? Ka lo dai dik tawk loh vang han ti dawn ila, thianghlim taka ka awm lai pawh khan hetiang boruak hi a lo inṭan daih tawh si. Ka innghahna leh ka khawvel chu tih chhiat mek a ni a, a kaw tawp thleng mai dawn te hian ka inhre rum rum mai. Ka pa ti-a koh tur te, ka nu ti-a koh tur te ka nei ve tawh lo. Unau pianpui ka nei hek lo. Hei hi ka kawng tur renga ruat a ni em ni? Zawhna tam tak ka inzawt mawlh mawlh a. Chhanna erawh ka hmu thei si lo.
 
Zan dar 8:30 a ni a, ṭhutthlenga mut zal mai mai pah chuan LPS pro- fight live chu ka en a. Chutia ka en lai mek chuan ka phone chu a rawn ri ral ral a. Ka’n en vat a, Puipuii a lo ni a.
 
“Duat, eng nge i tih a? Tunlai chu kan inbe khât lutuk a, ka ngai tawh lutuk che. I ṭha em?” a rawn ti nghal mawlh mawlh a.
 
“Umm, ka ṭha alawm. Kei pawhin ka ngai che,” ka’n ti liam ve puat a.
 
Dik tak chuan ka rilru tak tak chu a ni hauh lo. Ngaihtuahna mumal ka nei thei lo va, mi tumah hi ka rilruah an awm tak tak lo a ni ber. Khawhar laia ka inhnemna te, chhungkua ti-a ka sawi tur te chuan khawvel dangah min awmsan tawh a. Ka inngaihtuah a, mahni ka inkhawngaih chawp a. Eng mah ka ti thei lo hi a ni ber mai.
 
Puipuii vek chuan, “Ka ngai tak zet che aw! Tunlai chu kan buai ve deuh ṭhin bawk sia, kei pawhin ka rawn be tam hman lo che a ni. Ka tihpalh lutuk aw,” a rawn ti leh mawlh mawlh a.
 
Ka chhan ve hma hauh chuan, “Duat, ihh... thil dang daih,”a rawn ti chuai raih a.
 
“Eng thil dang maw?” tiin ka lo chhawn vat a.
 
“Ihh, i phal loh chuan ka ti lui chuang lo va. Biakengi kha i la hria em, ka ṭhiannu kha?”
 
“Umm, hria e”.
 
“Ihh, Shillong aṭangin a rawn chho va. A nu leh pa an inṭhen a, han pan zawk tur a hre mai lo va. Hotel-ah tlen a tum a. Mahse, pawisa a nei lo ve sia, ka khawngaih deuh a. Zanin chiah i inah khan i lo riahtir ve mai dawn em ni?”  a ti a.
 
“A va’n zia lo ve. Engati nge a nu leh pa chu an inṭhen reng reng a?”
 
“Ka hre bik lo, ka la zawt chiang bik lo va. Tunah Zarkawtah a awm mek a. ‘Ka lo dilsak ang che a, a rem chuan ka rawn hrilh leh ang che’ ka tia. Ka rawn bia che a nih hi,” a rawn ti leh a.
 
“Aaa, rem lohna chhan tur a awm hlei nem, nang berin i tih te chuan,” ka ti a.
 
“A number ka lo pe ang che a, i han hruai lawk mai dawn nia, taxi fare a to thei si. Chu bakah, amah chauh a ni bawk sia, ka ngaihtuah ve deuh a,” a tih zawm zat a.
 
“Aw le, ka han hruai dawn nia,” ka ti a.
 
“Ka’n hrilh lawk ang a, chuan han phone lawk ve hrim hrim rawh aw,” tiin phone chu a dah ta a.
 
Biakengi chuan Zarkawt traffic point bulah chuan min lo nghak a, min hmu chu a thaw ve huai hian ka hria, a lo mangang ru ve hle a ni ang. Vawi khat kan inhmuh bak kha kan la inhmu leh lem lo va; mahse, kan inbiak ve fo avangin ka innel ve phian.
 
Puipuii aiin a sang zawk a, a ngo zawk bawk; mahse, tlemin a cher zawk hret a. Khal pangngai ve tak chu a ni tho. A hnutebu lian lo te, pawng al mai chuan mit a la phian bawk. A sexy zawk mah mah hian ka hre ṭhin. Hnute lian hi chuan mit chu a la ngei a; mahse, lian vak lo, kawh deuh lah, mar deuh pang hian ngaihtuahna hur a ko chhuak hma zawk hian ka hre deuh tlat.
 
In kan thlen chuan a ei tur te siamsakin, chawhmeh mumal ka lo siam loh avangin artui ka kansak nawk nawk a. Puipuii nen chuan phone-in an lo inbia a, an nui dun ar ar a.
 
Chutah, Biakengi chuan, “U Zonun, kha i Bawihtei’n a be duh che,” tiin phone chu mi rawn pe a.
 
“Duat, a hrehawm lo ang tiraw?”
 
“Hrehawm lo ve,” ka ti sam et a.
 
“Bungrua a rawn thleng dawn a. Zanah ka rawn be hman lo che a nih chuan zingah hma deuhin ka lo bia ang che. Tunlai chu kan buai lutuk a, inenkawl ṭha rawh aw. Ka hmangaih che,” a rawn ti sap a.
 
“Kei paw’n ka hmangaih che alawm,” ka ti thawp ve sat a.
 
Biakengi chuan kan ṭawng chu a lo hre phak chu niin, a rawn ner nawng nawng a, lei min chhuah khum vel a. Eng mah phei chu a sawi chhuak lem hlei lo va.
 
Puipuii bawk chuan, “Duat, duh tawk rih mai ang aw, Biakengi kha ṭha deuh khan lo mikhual lawk mai la, naktukah chuan an chhungte bulah pawh kaltir dan a awm mai ang. Zana han tih chung chung chu hmeichhia te a lo ni bawk nen, a buaithlak em mai,” a rawn ti leh duah a.
 
“Aw le. Ni e, hrehawm a ti hman em lo ang chu,” tiin phone chu kan titawp ta a.
 
Biakengi’n chaw a ei kham hnu chuan an chhungkaw chanchin te, a nu leh pa te inṭhen chhan te chu ka zawt mai mai a. Amah pawhin chiang takin a lo la hre bik lo va, “Mi rawn phone a, rawn haw phawt la an ti tlat a, engmah chiang takin ka hre bik lo,” a ti a. Mahse, mi harhvang tih takah a lak nat hmel lem loh. Nge ni a, hlim luih a tum hram hram zawk pawh ka hre thiam bik chiah lo. Mahse, a hrehawm duh dan tur ka ngaihtuah a, keimahah ka inchan chuan hlim luih a harsa hian ka ring.
 
Eng emaw chan kan titi hnu chuan inbual turin a insiam a, “Ka nu room lamah hian i mu duh mai em?” ka ti a. A ngawi deuh vang vang a, “Ṭhuttlengah ka mu mai ang,” a ti a.
 
“A hrehawm dawn asin!”
 
“Hrehawm lo ang, ka mu ṭhang alawm,” a ti a.
 
“Ummm, inbual phawt mai teh,” ka ti a. Inbual tur chuan a lut ta a.
 
Ka room-ah chuan woofer-ah ring vak lo hian Smokie ho hla, Mexican Girl ka lo ngaithla a. Chutia ka awm lai chuan Biakengi chu a hnutebu chunga towel bih chung chuan a rawn lut a, a mal chanve vel lang chu hmuh a nuam kher mai. Mahse, bialnu te ṭhian han hmuh taih tum ngawt chu ṭha ka ti lo va. Ka ngaihsak duh lem lo na a, ka mit sir chuan ka melh leh zawk ṭhin.
 
Ka piah deuhah chuan a inhru mawlh mawlh a, ka hla play chu a sakpui rat rat a. Boruak a vawh tawh thu te chu a sawi pah nawk nawk bawk a. T-shirt a ha a, a hnuiah bra a hren àwm ka hre miah lo. Ngaihsak lo angin awm mah ila, ka mit sir ru reng ka tih kha. Pyjama kekawr thawl lam deuh a ha bawk.
 
A inthlak zawh chuan ka bulah chuan rawn ṭhu pheiin a ti ti siam siam a. “Mizoram chu boruak a vawt tawh khawp mai. A fresh bik bawk si,” a ti a.
 
“Nia, kan ram nge nge, a boruak hi a nuam teh a nia! Kawr lum te i duh em? I hak duh chuan...” tih pahin, ka thawmhnaw bawm lam chu ka kawk a.
 
“A ngai lem lo, in chhungah chuan a vawh vak loh hi. Beer lem sek tur awm sela, tui deuha muthilh bawrh bawrh a châkawm,” a rawn ti reuh a.
 
I hi le! A fuh chho dawn e!
 
“Teh tlat chuan! I in ṭhin em ni?”
 
“In ve zeuh zeuh e, beer hi chu a tui ve reuh em alawm!”
 
“A lakna hnaiteah chuan ka hria asin, ka va lak dawn che em ni?” ka ti a
.
“Naa, zan a rei tawh em hi, keimahin ka awm ngam lo,” a ti a.
 
“I rawn kal ve anga a ni mai alawm. Minute 15 tlan vel bak a ni lo,” ka ti a.
 
A insiam sawk sawk a. Beer chu ka va lampui a, can li kan lei a. Inah chuan titi pahin kan in dun ta a. Zu pangngai chu ka in duh tawh lo va, beer erawh hi chu pawi lo turah ka ngai a, ka in ve leh ngawt chu a nia.
 
Biakengi chuan rin aiin a lo in thei daih a, can khat ka in chhungin can hnih a lo in zo hman a. “Pakhat hi chu kan inṭawm dawn nia,” ka tia, a nui seih a. “In rawh, kei chu ka duh tawk,” a ti a.
 
“I la kham loh hmel em kha! Kei chu ka in tam ngai hlei nem,” tiin ka pe a.
 
“A nih, a zatve hi ka in ang a, a bak i in ve dawn nia,” tiin a tlak nghal pap pap a. Mi rawn en a, a nui seih a. A va’n duhawm tak! A meng deuh siar siar a, “I va’n fel tak! Nang i lo awm remchang hlauh a,” tiin min fak luam a.
 
“Hla play leh la, lâm ang,” a tih chhunzawm nghal zat a.
 
“Naaa! Ka lâm thiam lo, ka lâm ngai lo,” ka ti a.
 
“A ho lutuk, thiam a ngai lo. Puipuii te nen pawh kan lâm ṭhin alawm”.
 
“Lâm la, ka lo en ang che,” ka ti a.
 
“Mahni chuah te chuan ka zak ve alawm aahh! Min lo lampui rawh,” a ti tlat a.
 
Tu mah an awm lo bawka tiin ka han ding ve ta hluai a, ka zam viau tho mai. A lo kai ve deuh bawk nen, ka darah rawn vuanin, “Lâm dun ang. Dik tak chuan ka ta tur i nia, kan inhmuh tirh khan ka duh hmasa che a; mahse, Puipuii a rawn haw hmasa ta sia, min neih khalh che alawm. Mahse, Puipuii hi chu ka tluk lo ve hrim hrim,” tiin, lungawi lo ni chiah lo hian a sawi kual vel ṭan a.
 
“Ṭhian kan ni tho alawm,” ka ti a.
 
“Ṭhian nih ngawt chu a tawk lo alawm. Ka ṭhiannu hi ka lawmpui lutuk; mahse, ka thik ṭhin khawp mai. Ka rui miah lo a nia aw, ka rilru tak tak a nih chu ka sawi,” a la ti ta deuh deuh.
 
A inngaihtuah lungpuam tak tak hmain tiin ka kuah hnai nawk a. Ka fawp ta ngawt a!
=============
[Ṭhen hnihnaah chhunzawm a ni]